Ίσως να μην είναι από τα μεγαλύτερα προβλήματα στον κόσμο, για αρκετούς όμως δεν παύουν να είναι ενοχλητικές και οι δυο καταστάσεις.

Κάποιοι θα σου πουν να χρωστάς. Λένε λοιπόν αυτοί που δανείζονται συνεχώς. «Ναι να χρωστάς γιατί απλούστατα εσύ έχεις κάνει το κομμάτι σου και δεν είσαι το κοροϊδάκι κανενός… Και αν μάλιστα είσαι και λίγο σκληροπέτσος, δε σε νοιάζει αν σε αποκαλέσουν ακόμα και gipsyking. Και τι έγινε αν ο δανειστής θυμώσει μαζί σου; Mήπως θα σε αναγκάσει να υπογράψεις νέο μνημόνιο. Αυτά ξέχασε τα, τα υπέγραψαν άλλοι για σένα; Η μήπως ο δανειστής θα σε κόψει από παρέα; Δεν είναι πρόβλημα. Εσύ θα βρεις παρέα. Άλλωστε στη ζωή σου, όταν δανείζεσαι, τα βλέπεις όλα δανεικά και προσωρινά ».

Υπάρχουν όμως και αυτοί που η τιμή τους δεν τους επιτρέπει να χρωστάνε. Το θεωρούν κατά μια έννοια αναξιοπρέπεια. «Έφτασα σε σημείο να μην έχω να επιστρέψω χρήματα που δανείστηκα, θα σου πει ο εκπρόσωπος αυτής της πλευράς. Ο άλλος μου ξηγήθηκε και εγώ τον κρέμασα. Είναι ντροπή».

Εγώ προτιμώ να μου χρωστάνε…. Ξέροντας ότι τα δανεικά είναι αρκετές φορές αγύριστα, τα ξεγράφω εκ των προτέρων, οπότε ο μετέπειτα «καημός» αντέχεται… Το να ζω με τα λεφτά άλλου, θα μου δημιουργούσε κόμπο στο λαιμό.

Συμφωνεί και ο Βασίλης μαζί μου. Είμαι σίγουρος…