Από τον Αλέξανδρο Κοντόπουλο
Σαν κάποιοι να ξέρουν ότι δε θα ζήσουν πολύ. Μάλλον ένας από αυτούς ήταν ο Θάνος Ανεστόπουλος, ένα από τα ιδρυτικά μέλη των Διάφανων Κρίνων, ένα γκρουπ που μεσουράνησε την εποχή της άνθισης της ελληνικής ροκ σκηνής. Πιο πριν φυσικά, ο εκλιπών είχε χαράξει πορεία με διάφορα άλλα συγκροτήματα, όπως οι «Crazy Patatoel» και οι «Πατατούφ» που αργότερα μετονομάστηκαν σε Διάφανα Κρίνα. Ο Aνεστόπουλος ήταν η ψυχη του γκρουπ. Τραγουδιστής, δημιουργός, οργανοπαίχτης.
Τα Διάφανα Κρίνα δεν ήταν ένα συγκρότημα για όλους. Τα μελαγχολικά τους τραγούδια τα ανήγαγαν ως must γι΄αυτους που αρέσκονταν σ΄ένα διαφορετικό, πιο πένθιμο, πιο μελαγχολικό και σίγουρα λιγότερο εμπορικό ροκ.
Την 1η Ιουνίου του 2009 τα «Διάφανα Κρίνα» ανακοίνωσαν μέσω της επίσημης ιστοσελίδας τους, τη διάλυσή τους μ’ ένα κείμενο που υπήρχαν όλες οι υπογραφές των μελών του συγκροτήματος εκτός από αυτή του Θάνου Ανεστόπουλου. Δημιουργήθηκαν πολλές απορίες τότε, τις οποίες έλυσε αργότερα ο εκλιπών, μιλώντας για τον θάνατο του αδερφού του και το πρόβλημα με το αλκοόλ.
Αυτό που ξεχώρισε στο συγκρότημα του Θάνου Ανεστόπουλου, είναι οι ευθείες αναφορές στον θάνατο. Έδειχναν σαν να μην τον φοβούνται. Η μεγαλύτερη τους επιτυχία, το Μέρες Αργίας, μιλάει ξεκάθαρα για τον χάρο και για το πόσο έτοιμος είσαι να τον αντιμετωπίσεις. Αυτό το κομμάτι πάντα έδινε την αίσθηση, ότι έχουν ασχοληθεί μαζί του, άνθρωποι που νιώθουν ότι ο θάνατος είναι αρκετά κοντά και ότι πρέπει να είναι εξοικειωμένοι μαζί του.
Πολλοί που διαβάζουν τώρα αυτές τις γραμμές ερωτεύτηκαν, έκλαψαν, πόνεσαν με Διάφανα Κρίνα. Είναι σίγουρο ότι δεν θα ξεχάσουν αυτή τη βαθιά μελαγχολία και το σκοτεινό ήχο που προσέφερε μόνο το εν λόγω γκρουπ. Ο δίσκος ''Εγινε η απώλεια η συνήθεια μας'' είναι σίγουρα ένας από τους καλύτερους στην ιστορία της ελληνικής ροκ, ενώ εξαιρετική αίσθηση έκαναν και οι ‘’Κάτι Σαράβαλες καρδιές’’
Εύχομαι να βρεις τη γαλήνη που αναζήτησες στα τραγούδια σου, Θάνο Ανεστόπουλε. Είμαι σίγουρος ότι θα συνεχίσεις να ακούς από κει πάνω κάτι σαράβαλες καρδιές σαν τη δική μου. Καλό σου ταξίδι.
Για να βρείτε τον Αλέξανδρο Κοντόπουλο στο facebook, πατήστε εδώ