Από την Μαρία Σκαμπαρδώνη

Αυτός ο αναστεναγμός της ψυχής που ξεσπάει και βρίσκει λύτρωση μέσα από χορευτικές κινήσεις. Αυτός ο σεβντάς που ελεύθερα αφήνεται να βγει από τα βάθη της ψυχής με κινήσεις στον αέρα, αυτός είναι ο σκληρός και αντρικός χορός που λέγεται ζεϊμπέκικο. Είναι ένας χορός βαρύς και ασήκωτος, ένα χορός για να δώσει την ευκαιρία στον άνδρα να ξεσπάσει και να βγάλει από μέσα του όλα αυτά που τον δεσμεύουν σαν ασήκωτα βάρη. Είναι ένας θρήνος με συνοδεία μουσικής.

Το ζεϊμπέκικο είναι ένας χορός που θέλει όχι μόνο τεχνική, αλλά πάνω από όλα ψυχή και αλήθεια. Είναι η κρυφή μας λαχτάρα να φωνάξουμε όλα αυτά που κρύβονται μέσα μας, η ευκαιρία που μας δίνει η μαγεία του χορού να κραυγάσουμε τον πόνο και την απογοήτευση, τα χαρά και τον έρωτα, τα πάντα. Όλα τα συναισθήματα χωράνε σε αυτό το χορό..

Το ζεϊμπέκικο είναι ψυχή, αποτελείται από ψυχή, δεν έχει μόνο τεχνική. Η ψυχή μας μόνη της παρασύρεται σε αυτά τα παραπατήματα, το σώμα μόνο του αφήνεται να πηδήσει στον αέρα και να στροβιλιστεί μέσα σε βήματα και κινήσεις. Η ψυχή μας οδηγεί, ο καημός μας ανάβει το σώμα και μας οπλίζει με μαγκιά και ατολμία. Γιατί όταν χορεύεις αυτό το χορό, πρέπει από μέσα σου να βγαίνει μόνο λεβεντιά και τόλμη.

Το ζεϊμπέκικο είναι ένας αντρικός χορός με ψυχή, με τόλμη, με μπέσα.

Για να βρείτε τη Μαρία Σκαμπαρδώνη στο facebοok, πατήστε εδώ.