"Ξέρεις ποιός είμαι εγώ ρε;". Αγαπημένη ατάκα σχεδόν όλων των Ελλήνων. Η κρίσιμη ερώτηση όμως εδώ θα μπορούσε να ήταν εσύ ξέρεις ποιός είσαι; Όχι αυτό που παριστάνεις. Γιατί είπαμε στο προηγούμενο άρθρο. ότι η Ελλάδα είναι η χώρα του ότι δηλώσεις..... Με την εξέλιξη της τεχνολογίας και την εμφάνιση διαφόρων μέσων και δυνατοτήτων που αυτή παρέχει, η εικόνα και αυτό που προωθεί κάποιος προς τα έξω, μπορεί να διαφέρει πολύ από την πραγματικότητα. Δραματικά πολύ.
Από πολύ νωρίς είχαν φανεί οι δυνατότητες των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης να κάνουν την άνω ραχούλα να φαίνεται Μόντε Κάρλο, μέσα από ωραίες προσεχτικά τραβηγμένες φωτογραφίες και τον κάθε πιτσιρικά με μερικές χιλιάδες τραγούδια στο φορητό του σκληρό δίσκο, djΤiesto. Έτσι ξεπήδησαν λογιών λογιών φυντάνια.
1. Έλληνας ντι τζει/ραδιοφωνικός παραγωγός. Πονέμενο θέμα για τους παλαιούς και συγγνώμη για το παλαιούς, κύριε αρχισυντάκτα μου. Κάποτε, ο ραδιοφωνικός παραγωγός ή ο ντισκ τζόκει εις τα μπαρ, ήταν γνώστης της μουσικής, με πλούσια συλλογή δίσκων (βινυλίων για τους πολύ μερακλήδες). Έκανε τις αλλαγές χειροκίνητα στα τραγούδια, τσέκαρε τη διάθεση του κόσμου αν ήταν σε μαγαζί, συνομιλούσε με τους ακροατές στο ραδιόφωνο. Γούσταρε τη δουλειά, όχι μόνο τα φράγκα και την αναγνωρισιμότητα. Τώρα ο καθένας μπορεί να βάλει σε ένα στικάκι όσα τραγούδια θέλει, να τα μιξάρει σε ένα πρόγραμμα και να πετάξει ένα αρχείο μόνο, ήχου, το οποίο θα παίζει μόνο του για ώρες. Οι ραδιοφωνικοί παραγωγοί αφήνουν τα τραγούδια να παίζουν και πετάνε ανάμεσα καμία προκατασκευασμένη ατάκα ή κάνα αστείο που βρήκαν στο ίντερνετ. Αν προλάβουν, γιατί πρέπει να πούνε και το κατεβάτο για τους χορηγούς. Ουσιαστικά από αυτούς πληρώνονται, ειδικά οι "και καλά", ραδιοφωνικοί παραγωγοί.
2. Έλληνας διοργανωτής εκδηλώσεων/ υπεύθυνος δημόσιων σχέσεων. Πριν ξεκινήσω. Ρε σεις, ρε ήμαρτον, μη βάζετε τους φίλους σας να γράφουν άρθρα για εσάς και πόσο γαμάτοι είστε και τι παρτάρες κάνετε, σε ασόβαρα ηλεκτρονικά μέσα. Εδώ γράφω μέχρι και εγώ σε ηλεκτρονικό μέσο, το οποίο παραμένει σοβαρό γιατί δε βρίσκω χρόνο να γράψω πολύ. Οπότε, η φάση μυρίζει στημένο από χιλιόμετρα. Προχωράμε. Το μεγαλύτερο αστείο της υπόθεσης, είναι ότι όλοι αυτοί, δε λένε καν ότι είναι υπεύθυνοι δημοσίων σχέσεων του μαγαζιού, που είναι και ο ακριβής τίτλος αλλά κάτι πιο εντυπωσιακό και σίγουρα αγγλόφωνο. Το οποίο οκ άντε να το δεχτώ, αν δουλεύεις σε κάνα μεγάλο μαγαζί της παραλιακής ας πούμε, αλλά άμα είναι καμιά καφετέρια ή μπαράκι της γειτονιάς, το να δηλώνεις PRspecialist, designatedforVIPguestsonly, ε άμα το διαβάζω σε κάνα προφίλ στο facebook, πονάνε τα μυαλά μου. Επίσης, αστεία είναι και τα ονόματα που απονέουν έναν αέρα χλίδας ασουμε, δανεισμένα από eventsίσως του εξωτερικού, τα οποία είναι από ένα σημείο και μετά εξίσου αστεία. Διότι, πολύ απλά μια αποθήκη στην Πειραιώς, που με μερικές δεκάδες η ακόμα και εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ (σας δίνω το benefitofthedoubtόπως λένε και στο χωριό μου , στο καφενείο), έγινε κλαμπ με όνομα εμπνευσμένο από τη Νέα Υόρκη, κοστίζει περίπου όσο οι τουαλέτες ενός κλάμπ, στο Μανχάταν. Μπορεί και λιγότερο. Γελάει ο κόσμος. Κυριολεκτικά
3. Ελληνίδα ινσταγκράμερ/ ινφλουένσερ. Εδώ να πούμε ότι λόγω πληθυσμού της χώρας μας, τα νούμερα που χρειάζονται για να έχει κάποιος τους παραπάνω τίτλους, είναι δύσκολο να επιτευχθούν. εδώ στην Ελλάδα. Για να το κάνω πενηνταράκια, infuencerείσαι με εκατομμύρια αν όχι δεκάδες εκατομμύρια, ακολούθους όχι με 10-15 χιλιάδες. Καταλάβατε κορίτσια; Αλλά και αγόρια που μπορείτε να το χρησιμοποιείτε όχι μόνο για να δείξετε το κορμί σας, αλλά τη δουλειά σας. Είναι ωραίο, δωρεάν εργαλείο να διαφημίσετε και να δείξετε τις ικανότητες σας, ακόμα και τους καρπούς των κόπων σας όλο το χειμώνα στο γυμναστήριο, αλλά δεν είστε διάσημοι, ούτε καν δημόσια πρόσωπα. ΜΗ ΦΕΡΕΣΤΕ ΑΝΑΛΟΓΩΣ ΣΤΑ ΛΑΙΒ ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΟΡΥΖ!!! Είπαμε, γελάει ο κόσμος.
Πάντως για να είμαι δίκαιος, παρόλο που η τελευταία κατηγορία, έχει φάει το περισσότερο κράξιμο τελευταία, εμένα προσωπικά με ενοχλεί λιγότερο. Γιατί στις άλλες δύο, η αυτοδιαφήμιση και αυτομυθοποίηση, οδηγούν στην ακριβότερη τιμολόγηση υπηρεσιών που πολλές φορές αγγίζουν όχι την τελειότητα αλλά την ελληνική μετριότητα. Θα πληρώσω εγώ την μπόμπα σου 15 ευρώ, επειδή το πανηγυράκι σου το λένε fabulousmajesticouofbodyexperience;
