Από τη Μαρία Σκαμπαρδώνη

Αν κάποιος συμπεριφέρεται στη μεγάλη του ηλικία όπως συμπεριφερόταν στη νεότητά του, τότε μάλλον κάτι δεν έχει καταλάβει καλά.

Είναι κάτι που παρατηρώ να συμβαίνει εδώ και χρόνια. Το έχω παρατηρήσει και μου έχω εμπειρία και σε προσωπικό επίπεδο. Άνδρες άνω των 65 να μιλάνε και να ασχολούνται μόνο με το σεξ. Να αναζητούν νεότερες γυναίκες και να θεωρούν εκείνες μεγάλες αν έχουν περάσει μία ηλικία, ενώ τη φθορά του δικού τους εαυτού να μην την αποδέχονται.

Πραγματικά, τι έχουν πάθει κάποιοι άνδρες μεγάλης ηλικίας, το έχω απορία. Μήπως έχει χαθεί κάθε φραγμός και μόνο για σεξ μπορούν και θέλουν να απασχολούνται; Οι περισσότεροι άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας που έχω συναναστραφεί από κοντινό/κοινωνικό/φιλικό μου περιβάλλον, έχουν απωλέσει κάθε μέτρο, πραγματικά.

Έχω πολλούς άνδρες φίλους, νέα παιδιά. Κανένα από τα νέα παιδιά που συναναστρέφομαι, ποτέ δεν αναφέρεται συνέχεια με σεξουαλικά υπονοούμενα, δε μου μιλούσε συνέχεια για σεξ και πονηρούς υπαινιγμούς. Τολμώ να πω δε μιλούσαν και ποτέ τους για σεξ. Οι μόνοι που διέκρινα και διακρίνω να έχουν αυτή την εμμονή, είναι κάποιοι μεγάλοι άνδρες.

Αναγνωρίζω πως ο έρωτας και το σεξ υπάρχουν μέσα στη ζωή, είναι κεφάλαιο στη ζωή των περισσότερων ανθρώπων. Καταλαβαίνω πως η φθορά του χρόνου δημιουργεί σε πολλούς ανθρώπους την ανάγκη να αισθάνονται ξανά ερωτικοί, να αναπολούν τους νεανικούς έρωτες και το πάθος με τους οποίους ενδεχομένως τότε τους ζούσαν. Ωστόσο, ποτέ δε μου άρεσε να βλέπω ανθρώπους οι οποίοι φτάνουν στο τέλος της ζωής, να ξελιγώνονται, να χάνουν κάθε ηθικό φραγμό, να κάνουν σαν ακράτητοι ταύροι όταν ούτε οι νέοι δε συμπεριφέρονται με αυτή την αμετροέπεια.

Αν οι άνδρες μεγάλης ηλικίας δεν προσφέρουν και ένα ηθικό παράδειγμα, τότε τι θα μπορούσαμε να πούμε εμείς οι νεότεροι; Αν στο τέλος της ζωής, δεν έχεις την ανάγκη να στηριχθείς και σε πνευματικές αξίες αλλά γίνεσαι υποχείριο των ορμών σου, τότε τι θα μάθει ένας νεότερος.

Ας υπάρχει και ένα όριο. Πραγματικά, είναι δυνατόν να θεωρεί ένας εβδομηντάχρονος ή ογδοντάρης ότι μία γυναίκα τριάντα χρονών ή σαράντα θα ήθελε τους συγκεκριμένους; Ή ότι μπορούν να την πέφτουν ακόμα και όταν δεν έχει δοθεί κανένα δικαίωμα;

Τα στερνά τιμούν τα πρώτα, λέει ο λαός. Και ορθά το λέει και αυτό..

Για να βρείτε τη Μαρία Σκαμπαρδώνη, πατήστε εδώ.