Από τον Αλέξανδρο Κοντόπουλο
Στα τέλη του 90' τα γυμναστήρια στην Αττική ήταν ελάχιστα και πολύ διαφορετικά από τα τωρινά. Το αθηναϊκό γυμναστήριο απέναντι από το Καλλιμάρμαρο (Αthens Gym), που ήταν από τα μεγάλα της εποχής, δε θύμιζε σε τίποτα τους κολοσσούς των ημερών. Όσοι γυμνάζονταν τότε, υπηρετούσαν το σκοπό που είχαν βάλει από μικροί. Να μπορέσουν να έχουν καλό σώμα, την ώρα που κάποιοι συνομήλικοι τους δεν μπορούν να ξεφύγουν από τις απευχταίες μπιροκοιλιές...Πάντα στο μυαλό αυτών που γυμνάζονταν, υπήρχε ένα σώμα πρότυπο. Κάποιες φορές αυτό ήταν το κορμί του γυμναστή, κάποιες άλλες το κορμί του κορυφαίου γυμναζόμενου.
Μετά το μιλένιουμ το τοπίο άλλαξε εντελώς, με τις αλυσίδες Universal και Joe Weider να παίρνουν τη μερίδα του λέοντος. Όλο και περισσότεροι έμπαιναν στη διαδικασία να γραφτούν σε κάποιο γυμναστήριο της περιοχής τους, αφού πλέον η προπόνηση με όργανα ήταν κάτι που έπρεπε να δοκιμάσεις, ακόμα και αν δε συνέχιζες πάνω από ένα μήνα. Για το γυμναστήριο εσύ που γραφόσουν για ένα χρόνο και έρχόσουν για ένα μήνα, ήσουν ο καλύτερος πελάτης. Αλίμονο για ένα χώρο αν συχνάζουν εκεί όλοι οι εγγεγραμμένοι του πελάτες.
Με τα χρόνια κάποιες αλυσίδες έκλεισαν, κάποιες παρέμειναν και κάποιες καινούριες δημιουργήθηκαν. Μαζί μ΄αυτές τις αλλαγές, υπήρξαν και αλλαγές εντός των γυμναστηρίων. Τις προάλλες μιλήσαμε για τη μόδα με τα ζευγάρια, αφήσαμε έξω όμως τη μεγάλύτερη μόδα των ημερών. Τα σώματα φτιαγμένα από πηλό...
Κάποτε ρίχναμε ιδρώτα για να απολαύσουμε το σώμα μας στον καθρέφτη. Τώρα έρχεται ένας τύπος και με 3 μήνες γυμναστικής βλέπει καλύτερα αποτελέσματα από σένα που ασχολείσαι τόσα χρόνια με το σπορ. Πριν από κάποια χρόνια γνώρισα στο γυμναστήριο που πηγαίνω τώρα, ένα συνομήλικο μου τύπο, υπερβολικά αδύνατο. Καλό παιδί, αλλά ήταν φανερό ότι προτιμούσε την κουβέντα από την άσκηση. Όταν τον ρώτησα γιατί δε γυμνάζεται, η απάντηση που πήρα ήταν ''γιατί ήταν πολυτραυματίας''. Πονούσαν τα γόνατα του, οι ώμοι του, η μέση του, μπορεί και οι αστράγαλοι του...Το περιέργο ήταν ότι δε μιλάμε για τη γιαγιά μου, αλλά για ένα πολύ νέο άνθρωπο. Πριν δυο χρόνια, τον είδα ξαφνικά ''διπλό'' από μένα. Το φάρμακο είχε κάνει καλά τη δουλειά του. Εννοείται φυσικά ότι δεν είναι ο μόνος.
Πάντα υπήρχαν κρούσματα φαρμακωμένων κορμιών. Άλλος χτυπούσε αυξητική, αλλά φρόντιζε να βρει ''πλάγιο'' τροπο για τη λιποδιάλυση του, άλλος φρόντιζε να ''αποσπάσει''από κάπου ενέργεια για να βγάλει τη προπόνηση του. Αυτό όμως αφορούσε τη μειοψηφία. Τώρα πλέον δε μιλάμε για μειοψηφία. Τα περισσότερα σώματα από αυτά που ζηλεύεις δεν έχουν χτιστεί με θεμιτό τρόπο. Αν νομίζεις ότι όλοι αυτοί που θαυμάζεις, έχουν γίνει έτσι μόνο με προπόνηση και πρωτεϊνή, μάλλον έχεις μαύρα μεσάνυχτα...
Όταν ήμουν μικρός αναρωτιόμουν πως γίνεται οι άνθρωποι να καπνίζουν, όταν το πακέτο γράφει ότι το κάπνισμα βλάπτει σοβαρά την υγεία. Μετά κατάλαβα ότι τον ''εθισμό'' δεν το αποχωρίζεσαι εύκολα, πόσο μάλλον τη σκληρή ''επιρροή'' της νικοτίνης. Στην εποχή της επιφάνειας και της εύκολης λύσης, κατά κάποιο τρόπο και στην περίπτωση του κορμιού μιλάμε για εθισμό .Όταν δεν έχεις να δείξεις τίποτα άλλο εκτός από το φαρμακωμένο κορμί σου, πρέπει να βρίσκεις πάντα τρόπο να το διατηρείς σε καλή κατάσταση, παραγνωρίζοντας τη ζημιά που κάνεις στην υγεία σου. Τουλάχιστον η Φλόρενς Γκρίφιθ Τζόινερ που έπαθε ανακοπή καρδιάς στο αεροπλάνο και ο Καρλ Λιούις που περπατά με δυσκολία από τα 45 του, απόλαυσαν χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια. Εσύ θα απολαύσεις μόνο τη 18χρονη Σούλα από Παγκράτι που τη ρωτάς 7+5 κάνουν έντεκα ή ένδεκα και σου λέει δεκατρία...
Για να βρείτε τον Αλέξανδρο Κοντόπουλο στο facebook, πατήστε εδώ.