Από τον Αλέξανδρο Κοντόπουλο
Τις προάλλες είχα μια κουβέντα με μια κοπέλα σχετικά με την προσφορά κάποιων ανθρώπων στη ζωή μας. Εκείνη, αν και αναγνώριζε την πολυτιμότητα τους, πίστευε ότι πάντα μπορεί να βρεθεί κάτι καλύτερο σε όλους τους τομείς. Πιστεύοντας στο ότι ''ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο'' , κατέληγε στο ‘’ουδείς αναντικατάστατος…’’
Αν μ’ εκνευρίζουν δυο εκφράσεις στη ζωή μου, η μια είναι το ''ουδείς αναντικατάστατος'' (η άλλη είναι ''τα ετερώνυμα έλκονται''). Ρώτησα την κοπέλα που στηρίζει όλο αυτό που πιστεύει και εκείνη μου έδωσε απάντηση μέσα από την προσωπική της της ζωή. Αν και τύχαινε να έχει καλούς συντρόφους στη ζωή της, πάντα ο επόμενος ήταν καλύτερος από τον προηγούμενο. Και στην τελική, μου είπε, ως ρομαντική δε θα μπορούσε να δεχτεί ότι τα καλά της ζωής της τελειώνουν κάπου εδώ.
Αν και φαινόταν εκ πρώτης όψης να έχουν κάποια βάση αυτά που είπε, συνειδητοποίησα άμεσα ότι η μονόπλευρη εικόνα στα πράγματα δεν μπορεί να είναι ούτε αντικειμενική ούτε αληθινή. Επειδή ο Μάκης ήταν καλύτερος από τον Κώστα κι επειδή ο Σούλης είναι καλύτερος από τον Μάκη, δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι μοναδικοί για τη ζωή μας. Και δε μιλάω φυσικά μόνο για τους εξ΄αίματος συγγενείς. Είναι καθολικά αποδεκτό ότι αυτοί είναι μοναδικοί. Μιλάω για τους άλλους…
Σίγουρα δεν είναι όλοι αναντικατάστατοι. Πάνω στο φουλ του έρωτα μας, πιστεύουμε ότι δε θα βρούμε πότε κάτι ανάλογο χωρίς καλά καλά να έχουν περάσει ούτε 4 μήνες. Ναι, είναι αλήθεια ότι πολλές φορές νομίσαμε ότι κάποιοι ήταν αναντικατάστατοι για τη ζωή μας χωρίς πραγματικά να είναι. Αλλά υπήρχαν και κάποιες άλλες φορές που δε βρήκαμε ένα άτομο να μας γεμίσει όσο το άτομο που δεν έχουμε πια στη ζωή μας. Και δε μιλάω σε ερωτικό επίπεδο, μιλάω γενικά.
Προσωπικά δεν πιστεύω ότι ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο. Ο εχθρός του καλού είναι ο άπληστος εαυτός σου. Έχω πολλούς λόγους να πιστεύω ότι δεν υπάρχει πάντα κάτι καλύτερο. Προσωπικά, δεν βρήκα ποτέ μια δουλειά που να με γεμίζει περισσότερο από αυτή που έκανα στο Jeronimo Groovy. Κι έχουν περάσει 10 χρόνια από τότε… Το ότι προσάρμοσες τις ανάγκες σου με βάση την εποχή, δε σημαίνει ότι μια παλιά εποχή δεν είναι αναντικατάστατη στην καρδιά σου.
Ο αθλητισμός ίσως προσφέρει τα καλύτερα παραδείγματα των ''αναντικατάστατων’’. Οι Αμερικάνοι εδώ και χρόνια προσπαθούν να πλασάρουν τον κλώνο του Τζόρνταν. Με εξαίρεση τον Κόμπε που ήταν παιχταράς (αλλά σίγουρα όχι Τζόρνταν) οι άλλοι δεν μπορούν να μπουν καν στο τραπέζι της σύγκρισης. Δηλαδή τι θέλετε να μου πείτε, ότι θα δείτε ξανά Γκάλη, ή μήπως Διαμαντίδη; Η μήπως ο top κωμικός Φιλιππίδης (top;) έχει καμία σχέση σε ταλέντο με Ηλιόπουλο, Βέγγο και τους άλλους μεγάλους;
Ίσως το ουδείς αναντικατάστατος να πρέπει να το πιστέψεις για την ερωτική σου ζωή. Γιατί όταν εκείνη καταστραφεί, εσύ πρέπει να βρεις τρόπο να προχωρήσεις. Κάποιες φορές έρχεται ένας άνθρωπος στη ζωή σου που αντικαθιστά τον προηγούμενο και με το παραπάνω. Κάποιες άλλες ο επόμενος άνθρωπος θυμίζει την απουσία του προηγούμενου.
Ο χρόνος θα δείξει ποιος είναι αναντικατάστατος και ποιος όχι. Στο μεταξύ η καρδιά μας γεμίζει από αναντικατάστατες στιγμές…
Για να βρείτε τον Αλέξανδρο Κοντόπουλο στο facebook, πατήστε εδώ
