Από τον Αλέξανδρο Κοντόπουλο

Συνάντησα στο γυμναστήριο χθες ένα φιλαράκο που είχα να δω καιρό. Τον ξέρω από μικρό, αλλά τώρα πρέπει να έχει πατήσει τα 30. Πιάσαμε μια κουβέντα που στο τέλος κατέληξε στη φιλία. Μου είπε για την επιχείρηση-σκούπα που έχει κάνει τον τελευταίο καιρό, με αποτέλεσμα να έχει πλέον μόνο 5 πραγματικούς φίλους.

- Πολλοί είναι ρε, του λέω.

- Θα φανεί, απάντησε.

Για να πω την αλήθεια, μου άρεσε η αισιοδοξία με την οποία ατένιζε το μέλλον. Αυτή η νεανική αφέλεια είναι η ομορφιά της ζωής. Μερικές φορές είναι πολύ πιο όμορφο να μην ξέρεις τι σου ξημερώνει από το να ξέρεις. Μου άρεσε που το συγκεκριμένο παιδί, αν και ψημένο και έξυπνο, πίστευε στην αιωνιότητα για ό,τι αφορούσε τις φιλίες του.

Γενικά είναι ωραίο να πιστεύεις στο ''για πάντα’’. Η πίστη στην αιωνιότητα δημιουργεί ζέση στην ψυχή και όρεξη για ζωή. Ωραίες οι παρέες, ωραία τα ξενύχτια, ωραίες οι κραιπάλες. Αλλά πολύ πιο ωραίο να ξέρεις ότι έχεις ανθρώπους που σε νοιάζονται και σε καταλαβαίνουν. Αυτοί είναι που θα ανοίξεις την καρδιά σου. Το νούμερο 5 που μου είπε ο φιλαράκος από το γυμναστήριο, πλέον μου ακούγεται υπερβολικό. Θα έβαζα και στοίχημα ότι θα μειωθεί στο μισό. Δυο δηλαδή κι ένα λαμόγιο.

Οι φιλίες περνάνε από πολλές δοκιμασίες. Ίσως και περισσότερες από τις σχέσεις. Η σχέση πολλές φορές είναι μια ευθεία γραμμή. Η καθημερινότητα που σε συνδέει είναι για πολλά χρόνια ο μεγαλύτερος σύμμαχος της εξέλιξης της. Στη φιλία όμως μπαίνουν αρκετά εμπόδια, με κυριότερο απ΄όλα τον χρόνο.

Ναι, είναι ο χρόνος που τελειώνει και μετά μένουμε μόνοι, λένε οι Πυξ Λαξ. Ναι, είναι ο χρόνος αυτός που αλλάζει τις προτεραιότητες σου. Πρόκειται για τη στιγμή που θες να κάνεις το παρακάτω βήμα στη ζωή σου. Η συγκατοίκηση, ο γάμος, τα παιδιά φέρνουν όλο και περισσότερες αλλαγές της ζωή σου. Η συγκατοίκηση σου με μια κοπέλα μειώνει αρκετές φορές τον ποιοτικό χρόνο που περνάς με τον φίλο σου. Τα παιδία σίγουρα είναι ευτυχία, από την άλλη όμως ο ελεύθερος χρόνος σου μειώνεται στο ελάχιστο. Και από κει που μιλούσες με τον φίλο σου κάθε μέρα, τώρα μιλάς κάθε Πάσχα και Χριστούγεννα. Το γνωστό ‘’χαθήκαμε’’ είναι υποκριτικό. Θα ήταν αλήθεια αν λειτουργούσαμε με πυξίδα.

Όχι, δε λέμε ότι πρέπει να περνάς πάντα τον ίδιο χρόνο με τον φίλο σου. Δεν είσαι όμως και παράλογος που θες να μιλάς με τον φίλο σου πιο συχνά. Απλά ίσως εκείνος δεν είναι τόσο βαθύς όσο νόμιζες. Η στιγμή που θα κάνει το επόμενο βήμα, είναι η στιγμή που θα καταλάβεις πόσο φίλος σου είναι. Όσο και να αλλάζουν οι συνθήκες της ζωής, ο πραγματικός φίλος βρίσκει τρόπο να κάνει αισθητή την παρουσία του. Με τα χρόνια κατάλαβα ότι ο φίλος φαίνεται στις χαρές του και ότι το αντίθετο της αγάπης δεν είναι το μίσος, αλλά η προδοσία. Το μίσος έχει κι αυτό συναίσθημα, η προδοσία είναι άδεια...

Για να βρείτε τον Αλέξανδρο Κοντόπουλο στο facebook, πατήστε εδώ