Από τον Αλέξανδρο Κοντόπουλο
Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν ανάγκη από αναγνώριση και αποδοχή. Γι΄αυτό και αφιερώνουν αρκετό χρόνο για να πετύχουν τον στόχο τους. Παλιότερα αυτό κατορθωνόταν μέσω του κοινωνικού ή του επαγγελματικού περιβάλλοντος. Το στερεότυπο του οικογενειάρχη που είναι πιο επιτυχημένος από έναν εργένη δυστυχώς δε μας έχει εγκαταλείψει ακόμα. Όπως επίσης, ο έχων λεφτά και εξουσία αντιμετωπίζεται με μεγαλύτερο δέος από έναν απλό εργάτη.
Στα χρόνια μας προστέθηκε και ένας ακόμα τρόπος για να έχεις αναγνώριση και αποδοχή. Η παρουσία των social media έδειξε τον δρόμο. Πλέον, υπάρχουν αρκετοί που φουσκώνουν από υπερηφάνεια, έχοντας μια σταθερή παρουσία στο χώρο των κοινωνικών δικτύων. Φτιάχνοντας ένα δυνατό προφίλ και ακολουθώντας μια σταθερή γραμμή υπέρ του μέσου (και μέτριου πολλές φορές) ανθρώπου, έρχεται αυτή η πολυπόθητη αναγνώριση. Πρόκειται για κάποιους influencers που όλη τη μέρα προσπαθούν να αποδoμήσουν κάτι στέρεο για να δομήσουν κάτι που τους βολεύει. Το κύριο χαρακτηριστικό αυτών των influencers είναι ότι μιλάνε καλά τη γλώσσα του λαού, γι΄αυτό και γίνονται αρεστοί. Φτηνοί λαϊκιστές με λίγα λόγια. Φυσικά απευθύνονται σε άτομα που δεν μπορούν να καταλάβουν τιποτα πέρα από τη μύτη τους. Ο λαϊκιστής προσπαθεί να περάσει το προφίλ ενός απλού άνθρωπου, αλλά ταυτόχρονα διακατέχεται από έπαρση. Μια έπαρση που ήρθε από τα likes του λαού και που μεγαλώνει κάθε φορά που αυξάνονται τα likes. Μπορεί να φαίνεται ματαιόδοξο όλο αυτό, αλλά κάποιοι ζουν μέσα από αυτό. Αν πέσει για μια μέρα το κοινωνικό διαδικτυακό μέσο που χρησιμοποιούν, η διάθεση τους πέφτει στα τάρταρα. Μια διάθεση που ανεβαίνει και κατεβαίνει ανάλογα με τα likes που παίρνουν.
Οι περισσότεροι ξέρουμε ανθρώπους που μεταλλάχθηκαν στο ρόλο του influencer. Μερικές φορές φαίνεται αδύνατο να πιστέψεις ότι απλοί άνθρωποι που γνώριζες στο παρελθόν, έχουν γίνει τόσο φτηνοί για να έχουν μια διαδικτυακή αποδοχή. Θα μπορούσα να καταλάβω κάποιον που φτήνυνε για να μεγαλώσει τα παιδιά του, αλλά για τη ματαιοδοξία του influencer μου φαίνεται γελοίο.
Σε κάθε περίπτωση, o απολογισμός θα γίνει στο τέλος. Τότε, κάποιοι θα καταλάβουν πόσο μόνοι είναι και ότι η πραγματική ζωή δεν περνάει μέσα από μια οθόνη. Τότε, βέβαια, δε θα υπάρχει χρόνος για διορθώσεις...
