Από τον Αλέξανδρο Κοντόπουλο
Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάποιος που διαβάζει τώρα αυτές τις γραμμές και δεν έχει ερωτευτεί. Άλλος περισσότερες φορές, άλλος λιγότερες, άλλος μία. Το σίγουρο είναι ότι όλοι ξέρουν πως είναι να μην μπορείς να συγκρατήσεις τη σκέψη σου και να ορίζει τα πάντα η καρδιά σου. Σε μικρή ηλικία οι περισσότεροι από εμάς όντας ερωτευμένοι, ξεχάσαμε ότι υπήρχαν και μερικοί άνθρωποι που ονομάζαμε τόσα χρόνια φίλους μας, που ήθελαν λίγο από τον χρόνο μας. Είναι φορές που η τρέλα της στιγμής σε συνεπαίρνει και αυτά που νιώθεις για την κοπέλα σου υπερβαίνουν οποιαδήποτε άλλη σκέψη. Πιθανόν να σου φανεί και παράλογος ή ζηλιάρης ο φίλος που θα σου πει ευθέως ότι έχεις πέσει με τα μούτρα.
Η αλήθεια είναι ότι έχεις κάθε δικαίωμα να κάνεις αυτό που νιώθεις από τη στιγμή που δεν βλάπτεις τον άλλον. Το δικαίωμα να είσαι διαρκώς με την αγαπημένη σου δεν μπορεί να σου το στερήσει κανένας. Άσε που αν είναι η πρώτη φορά που ερωτεύεσαι, ο πραγματικός φίλος θα δείξει κατανόηση.
Υπάρχουν, όμως, άνθρωποι που κάθε φορά που ερωτεύονται εξαφανίζονται. Η μόνη διαφορά είναι ότι αλλάζει ο τρόπος που το πράττουν. Τις πρώτες φορές ρίχνουν μαύρη πέτρα, τις επόμενες είναι λίγο πιο διακριτικοί, αφού θέλουν να κρατήσουν και μια πόρτα ανοιχτή σε περίπτωση που συμβεί το απευκταίο σενάριο. Τι να το κάνεις όμως όταν γνωρίζεις ότι στην πραγματικότητα δεν είσαι εσύ αυτός που τους έλειψε, αλλά ένα δυνητικό υποκατάστατο αυτής που εύχονται να μην τους λείψει; Να είσαι έξω για καφέ και να είναι ο άλλος με το ρολόι στο χέρι για να μη χάσει ένα δευτερόλεπτο από την αγαπημένη του. Μιλάμε για σπουδαία προσωπικότητα...
Υπάρχουν και άλλοι που δεν εξαφανίζονται, αλλά διεκδικούν τον χρόνο σου μόνο όταν ο έρωτας τους είναι απασχολημένος. Αν όλους αυτούς τους ονομάζεις φίλους επειδή έχετε ζήσει πολλά μαζί, μάλλον θα πρέπει να επαναπροσδιορίσεις τη σημασία κάποιων λέξεων. Κι επειδή από μικρό παιδί σoυ έχουν σερβίρει το παραμύθι ότι ο φίλος φαίνεται όταν τον χρειάζεσαι, θα σου πω ότι πέφτεις σε μεγάλη πλάνη. Μπορείς να πετύχεις κάποιον σε φάση που θέλει να τα έχει καλά μαζί σου και να σου δώσει τη χείρα βοήθεια που ζητάς. Και μετά να γίνει άφαντος! Τέτοιους φίλους δεν τους έχεις ανάγκη. Ο φίλος φαίνεται όταν δεν σε χρειάζεται… Όταν είναι σε μια καλή φάση, όταν έχει γκάμα επιλογών. Εκεί θα δεις αν θα σε πάρει τηλέφωνο, αν θα θελήσει να σε δει, αν τον εξιτάρουν ακόμα οι κουβέντες σας. Εκεί φαίνεται πόσο δεμένος είναι μαζί σου. Αυτός είναι φίλος σου, όλοι οι προαναφερόμενοι δεν αξίζουν να έχουν κανέναν φίλο.
Κάποιες φορές βέβαια που έχεις παράπονα, χρυσώνεις το χάπι στον εαυτό σου, σκεφτόμενος ότι ο φίλος σου είναι παιδί γεμάτο αρετές. Ίσως όμως να ήταν προτιμότερο να ήταν χειρότερο παιδί και να ήταν παρών στη ζωή σου...
Για να βρείτε τον Αλέξανδρο Κοντόπουλο στο facebook, πατήστε εδώ.