Από τον Αλέξανδρο Κοντόπουλο
Το ''ωραίο'' είχε, έχει και θα έχει πάντα την τιμητική του. Οι ωραίες γυναίκες έχουν τον τρόπο να κλέβουν την παράσταση. Πολλές φορές, βέβαια, έχουν και τον τρόπο να σε ξενερώνουν περισσότερο. Σε μικρή ηλικία, όπου δίνουμε έμφαση μόνο στην εμφάνιση χαριζόμαστε αρκετές φορές στη βλακεία. Θυμάμαι τον εαυτό μου γύρω στα 23 που τα (ψευτό) είχα με μια πανέμορφη κοπέλα. Ήταν όμως αυτό που λέμε γλάστρα. Θυμάμαι που είχαμε βγει μ΄ένα φιλικό ζευγάρι και είχαμε πιάσει μια κουβέντα για την Ομόνοια. Τότε, το αστροπελέκι που είχα δίπλα μου, για να της χαρίσουμε ένα ωραίο κομπλιμέντο, αναρωτήθηκε δημοσίως γιατί την κοιτάνε όλοι όταν πηγαίνει στην Ομόνοια.
Και αν η βλακεία ήταν κάτι που με τα χρόνια σταμάτησα να αντέχω, αυτό που δεν μπορούσα από μικρό παιδί ήταν οι γυναίκες που μιλάνε σαν άνδρες. Κάτι σαν την Τζόυς Ευείδη στους ‘’Μεν και τους Δεν.’’ Εκεί, η γνωστή ηθοποιός ενσάρκωσε έναν ρόλο που δεν θύμιζε σε καμία περίπτωση γνήσιο θηλυκό. Αργότερα όλο αυτό το concept το εξέλιξε τηλεοπτικά η Ελένη Ράντου. Εκφράσεις όπως το ‘’στανιάρω’’, δεν αντέχονται από το γυναικείο στόμα. Το κακό είναι ότι δεν ακούμε αυτές τις εκφράσεις μόνο στην τηλεόραση. Όλο και περισσότερες γυναίκες εκφράζονται με τέτοιο τρόπο που θα ευχόσουν να παραμείνουν με κλειστό το στόμα. Είναι προτιμότερο να ακούσεις ένα ξέσπασμα τους με πολλά ''γαλλικά'', ακόμα και αν είσαι εσύ ο αποδέκτης, παρά τη χρήση μόρτικων λέξεων επί μονίμου βάσεως. Δεν περιμένω να σταματήσει να λέει η μια γυναίκα την άλλη μαλάκα, αλλά τουλάχιστον όταν βρίσκεται μ΄ έναν άνδρα να ξέρει τι θα πει θηλυκό.
Δυστυχώς, όμως, υπάρχουν πολλές γυναίκες που αν και δείχνουν τα απόλυτα θηλυκά, σε ξενερώνουν με το που ανοίγουν το στόμα. Να βλέπεις τώρα την άλλη με το σέξι φορεματάκι και την ωραία γόβα να λέει στη φίλη της, ''Έλα να πιούμε ένα ακόμα μπιρόνι να στανιάρουμε'' Μία από που το άκουσα, μια που έφυγα. Μου αρέσουν οι γυναίκες που έχουν μαγκιά, αλλά πάνω απ’ όλα μου αρέσει να μην χάνουν τη θηλυκότητα τους. Αυτές δηλαδή που έχουν άλλο τρόπο να δείξουν τη μαγκιά τους, χωρίς να χρειάζεται να ανοίξουν το λεξικό του λιμενεργάτη. Υπάρχουν φυσικά και άλλα πράγματα άκρως αντίσεξουαλ, όπως το να καπνίζουν περπατώντας, αλλά αυτά θα τα αναλύσουμε σε άλλο κεφάλαιο.
Ίσως όλα αυτά που γράφω να φαίνονται υπερβολή σε κάποιους. Τι να κάνουμε, γούστα είναι αυτά. Εσύ που πιστεύεις ότι θα βρεις το τέλειο στην επόμενη ζωή σου, συμβιβάσου με τον λήσταρχο Νταβέλη ντυμένο γυναίκα. Εγώ που πιστεύω μόνο σε μια ζωή, έχω δικαίωμα να θέλω το καλύτερο για μένα…
Για να βρείτε τον Αλέξανδρο Κοντόπουλο στο facebook, πατήστε εδώ