Από τον Χρήστο Παπαδημητρίου
Την είχε ξεχάσει όταν την ξαναείδε μπροστά του τυχαία στη πλατεία Συντάγματος μετά από είκοσι χρόνια. Τα είχαν στο πρώτο έτος της ΑΣΟΕΕ το 1995. Την επόμενη χρόνια χώρισαν πολύ άσχημα όταν ο φίλος μου έπιασε τη Δέσποινα να φιλιέται με πάθος σε ένα απόμερο μπαράκι ένα βράδυ Παρασκευής που την είχε παρακολουθήσει. Μολονότι τρέλα ερωτευμένος μαζί της, κατόρθωσε 2 χρόνια μετά το χωρισμό τους να κοιμηθεί ξανά με άλλη γυναίκα και έκτοτε συνέχισε φυσιολογικά τη ζωή του. Παντρεύτηκε και έκανε ένα παιδί.
Μετά τα πρώτα χρόνια του πάθους η γυναίκα του έπαψε να τον υπολογίζει σαν άντρα κι εκείνος άρχισε δειλά δειλά να αναζητά μια ερωμένη που θα τον έκανε να αισθανθεί και πάλι άντρας. Σε εκείνη ακριβώς φάση της ζωής του ήταν, όταν συνάντησε τη Δέσποινα τυχαία ένα απόγευμα Παρασκευής τον περασμένο Φλεβάρη.
Μόλις τον αναγνώρισε εκείνη, έδειξε πολύ ζέστη και του πρότεινε αυθόρμητα να πάνε για ένα καφέ για να θυμηθούν τα παλιά και να αφηγηθούν ο ένας στον άλλο τη πορεία τους στο χρόνο. Πράγματι ο Γιάννης δέχτηκε με χαρά. Η Δέσποινα ήταν ίσως πιο κούκλα στα 38 από ότι στα 18. Παρά το ότι είχε δυο παιδιά και ήταν παντρεμένη με ένα μεγαλέμπορο από τη Καβάλα, το πρόσωπο της ήταν πανέμορφο και το κορμί της αγαλματένιο.
Ο φίλος μου μετά από δυο ώρες ένιωθε ξανά ερωτευμένος. Δυστυχώς για εκείνον η Δέσποινα έφυγε το ίδιο βράδυ για τη Καβάλα όπου έμενε μόνιμα, αλλα συνέχισαν να μιλούν στο τηλέφωνο. Στην αρχή μια φορά τη μέρα μετά δυο και ύστερα από δυο εβδομάδες πέντε φορές τη μέρα.
Όταν μου εκμυστηρεύτηκε την ιστορία του θεωρούσε πως τα είχαν. Η Δέσποινα του έστελνε ημίγυμνες φωτογραφίες της στο Facebook και ο Γιάννης αντίστοιχες δικές του.
-Χρήστο μου είσαι ότι ονειρευόμουν, μου είπε. Θα έχουμε μια σεξουαλική σχέση χωρίς δεσμεύσεις και δίχως να χαλάσουμε τα σπίτια μας.
Του ζήτησα να συγκρατηθεί, είχε είκοσι χρόνια να της κάνει έρωτα τίποτε δεν ήταν δεδομένο. Ο Γιάννης ήταν όμως ασυγκράτητος. Προχθές με πήρε τηλέφωνο να μου ζητήσει κάλυψη. Η Δέσποινα θα ερχόταν για ένα βράδυ για ένα συνέδριο στην Αθήνα και θα έμενε στο ξενοδοχείο Χίλτον.
Του είπα να είναι ήρεμος, αλλά εκείνος ήταν σίγουρος για την επιτυχία του.
Το ίδιο βράδυ με πήρε στις 8.00. Η Δέσποινα είχε έρθει αλλά του ζήτησε να τη περιμένει έξω από το ξενοδοχείο μέχρι να τελειώσει η εγγραφή στο συνέδριο. Στις 10.00 με ξαναπήρε έξαλλος. Η Δέσποινα δεν είχε τελειώσει ακόμη. Του είπα να φύγει. Εκείνος έμεινε. Στις 12 μου τηλεφώνησε ουρλιάζοντας. Η Δέσποινα του είπε να φύγει, είχε μπλέξει σε ένα επαγγελματικό ραντεβού!!!
Ο Γιάννης έφυγε άπρακτος. Τουλάχιστον μου υποσχέθηκε πως δεν θα της ξαναμιλήσει.
Συμπέρασμα: Καμία νίκη δεν είναι σίγουρη πριν γίνει ο αγώνας!
Για να βρείτε τον Χρήστο Παπαδημητρίου στο facebook, πατήστε εδώ