***Για να κάνεις σύγκριση τιμών και να απολαύσεις τις φθηνότερες διακοπές, κάνε click εδώ!***
Από τον Αλέξανδρο Κοντόπουλο
Όσοι πήγαν να δουν ''Το κορίτσι του τρένου'' μάλλον είχαν στο μυαλό τους ''Το κορίτσι που εξαφανίστηκε''. Mάλλον όμως δεν υπολόγισαν ότι στο ''Gone Girl'' υπήρχε η σκηνοθετική ματιά του Ντέβιντ Φίντσερ. Είναι σχεδόν αδύνατον ο ταλαντούχος Τέιλορ να προσεγγίσει τα πράγματα όπως ο μεγάλος Φίντσερ. Παρά ταύτα το αποτέλεσμα ήταν ικανοποιητικό.
''Το κορίτσι του τρένου'' δεν είναι καθηλωτικό όπως το δεύτερο μισό του ''Gone Girl'', αλλά όσο περνάει η ώρα γίνεται και καλύτερο. Μπορεί να είναι αρκετά αργό στην αρχή, από ένα σημείο και μετά, όμως, η σκέψη να σηκωθείς από το κάθισμα σου γινεται όλο και πιο μακρινό σενάριο. Το ότι αλλάζεις 3 φορές γνώμη για το ποιος είναι o δολοφόνος σίγουρα είναι στα υπέρ της ταινίας.
Η Έμιλυ Μπλαντ είναι άρτια στο ρόλο της αλκοολικής πρώην συζύγου, παρακολουθώντας τις ζωές των άλλων μέσα από τρένα. Το ''Κορίτσι του τρένου'' σίγουρα θα άρεσε πολύ σε όσους και κυρίως σε όσες ταυτίστηκαν με το δράμα της πρωταγωνίστριας. Η 33χρονη Αγγλίδα έχει μια αξιοπρόσεκτη καριέρα μέχρι τώρα, αλλά έχω την αίσθηση ότι ο ρόλος της αλκοολικής Ρέιτσελ της δίνει πολλούς πόντους. Παρά το ότι πίνει τόσο πολύ, καταφέρνει και μένει τόσο συμπαθητική. Εξαιρετικό και το cast που την πλαισιώνει.
Στα μείον της ταινίας το συνεχές voice over το οποίο τις περισσότερες φορές είναι αχρείαστο, αλλά παραμένει το αιώνιο δεκανίκι για τους κινηματογραφιστές που δεν έχουν εμπιστοσύνη στους θεατές. Κάποια στιγμή πρέπει να καταλάβουν οι σκηνοθέτες ότι οι θεατές δεν είναι καθυστερημένοι.
Ίσως ο χαρακτηρισμός ταινία μυστηρίου να ταιριάζει περισσότερο στο έργο, απ’ ό,τι ο χαρακτηρισμός ψυχολογικό θρίλερ, παρά το γεγονός ότι ο σκηνοθέτης κάνει φιλότιμες προσπάθειες να πετύχει και τα δυο. Όσο κι αν προσπαθούν, πάντως, κάποιοι κριτικοί να μας πείσουν για την αποτυχία του ''Girl on the Train'', η γενικότερη αίσθηση (και η δική μου) είναι ότι δεν πρόκειται για ένα αριστούργημα, αλλά δεν είναι και για πέταμα. Στην ουσία είχε την ατυχία να συγκριθεί με την ταινία του μεγάλου Φίντσερ χωρίς όμως να έχει το κατάλληλο ''φιντσίρισμα''. Ένα γνήσιο κορίτσι του τρένου κύριε Τέιλορ, θα έπρεπε να περπατήσει λίγο στις ράγες...
Για να βρείτε τον Αλέξανδρο Κοντόπουλο στο facebook, πατήστε εδώ