***Για να κάνεις σύγκριση τιμών και να απολαύσεις τις φθηνότερες διακοπές, κάνε click εδώ!***
Από τον Γρηγόρη Τερζάκη
Μια απλή επίσκεψη στο κέντρο της Αθήνας είναι αρκετή για να συνειδητοποιήσουμε την άνθιση της ελληνικής αγένειας.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Ξεκινάς λοιπόν ένα πρωί να επισκεφτείς το κέντρο για να αγοράσεις ένα προϊόν υψηλής τεχνολογίας.
Αποφασίζεις να μην πας με το αυτοκίνητο σου στο κέντρο για ευνόητους λόγους οπότε θα το παρκάρεις σε μια στάση του μετρό και θα συνεχίσεις με το δημοφιλές μέσο μαζικής μεταφοράς.
Πριν πάρεις το αυτοκίνητο σου για να οδηγήσεις προς το μετρό, θα έρθεις αντιμέτωπος με τα γνωστά…. δηλαδή κάποιος θα σου έχει κλείσει έξω από το σπίτι το παρκινγκ έχοντας μπλοκάρει το αμάξι σου για να πάρει κάτι από κάποιο μαγαζί (υποτίθεται για 1 λεπτό αλλά θα περιμένεις κάνα 10λεπτο μέχρι να τον βρείς)
Οδηγώντας προς το μετρό, σε κάθε φανάρι που πρασινίζει θα ακούς το κορνάρισμα του πίσω στα δέκατα του δευτερόλεπτου σαν να διαγωνίζεται για να κερδίσει το πανάκριβο δώρο πρωινής εκπομπής. Είναι φυσικό ότι σε όλες τις διασταυρώσεις δεν θα σου δώσουν προτεραιότητα ενώ την δικαιούσαι και είναι λογικό ότι κάποιος θα σου πάρει με ελιγμό παρακμιακού κασκαντέρ το παρκινγκ που βρήκες στο σταθμό προκαλώντας και το επιφώνημα θαυμασμού στην Bimbo συνοδηγό (γκόμενα) του .
Με αγουροξυπνημένο ύφος αδικημένου, ο υπάλληλος του μετρό θα σου πετάξει το εισιτήριο διερωτώμενος γιατί δεν το πηρές από το μηχάνημα, εσύ θα το ακυρώσεις και θα περιμένεις τον συρμό που θα έρθει.
Μπαίνοντας στο βαγόνι θα προσφέρεις την θέση σου στην ωραία ξανθιά που βρίσκεται διπλά σου και εκείνη θα καθίσει θεωρώντας το δεδομένο(ούτε λόγος για ένα χαμόγελο, ένα ευχαριστώ ή έστω μια προσφορά μιας τσίχλας με γεύση κανέλα που δεν αντέχεις )
Φτάνοντας στο Σύνταγμα και μόλις ανοίξουν οι πόρτες θα ορμήσουν προς τα μέσα οι συνάνθρωποι σου μπλοκάροντας την έξοδο σου. Με πολλούς ελιγμούς, υπερπροσπάθεια και ταχύτητες Χ-men για να προλάβεις να βγεις στην στάση θα ακούσεις και κάνα «σιγά …. σιγά » από τον ηθικό αυτουργό του μποτιλιαρίσματος που ακόμα δεν έχει μάθει ότι σε όλες τις πολιτισμένες χώρες όταν ανοίγουν οι πόρτες του τρένου, προηγούνται αυτοί που βγαίνουν από το βαγόνι και αμέσως μετά μπαίνουν αυτοί που περιμένουν στην πλατφόρμα.
Η συνέχεια της περιπέτειας σου ενάντια στην αγένεια θα συνεχιστεί κάνοντας τον John McClain να μοιάζει light action hero μπροστά σου…..
Ανεβαίνοντας τις κυλιόμενες σκάλες και ενώ σε όλα τα πολιτισμένα κράτη οι πολίτες κάθονται δεξιά της σκάλας ενώ οι πιο βιαστικοί περιπατάνε αριστερά, στα δικά μας μέρη όλοι στέκονται παντού οπότε κάποιοι βιαστικοί για να προσπεράσουν θα σε σπρώξουν αριστερά, δεξιά , μπροστά, πίσω θα σου ρίξουν ίσως άθελα τους καμιά αγκωνιά στο πρόσωπο και αντί να ζητήσουν συγγνώμη θα δυσανασχετήσουν που βρέθηκε το κεφάλι σου στην απόληξη του αγκώνα τους .
Βγαίνοντας από τον σταθμό κατευθυνόμενος προς την διάβαση τον πεζών, θα σε σπρώξουν κάνα δυο ακόμα συμπολίτες και θα φτάσει η μεγάλη στιγμή που θα μπεις στο μαγαζί για τις αγορές σου.
Εκεί θα έρθει αμέσως η πωλήτρια με ξινό ύφος (όχι πάντα αλλά συνήθως) να σε εξυπηρετήσει , θα τις πεις ότι την ευχαριστείς αλλά θέλεις να ρίξεις μια ματιά, δεν θα απαντήσει τίποτα αλλά θα κάτσει δίπλα σου και ενώ θα παρατηρείς τα προϊόντα που σε ενδιαφέρει να αγοράσεις, η πωλήτρια θα περπατάει κολλητά δίπλα σε κάθε βήμα σου σε απόσταση αναπνοής λύνοντας έτσι το μυστήριο της έμπνευσης των στίχων του μεγάλου hit του Ν. Σφακιανάκη «Παράλληλα , περπατάμε παράλληλα»
Όταν θα νιώσεις την έντονη πίεση της πωλήτριας να σε ενοχλεί, θα πάρεις γρήγορα αυτό που θέλεις και θα φύγεις κάνοντας την αντίστροφη πορεία προς το σπίτι σου σε μια νέα διαδρομή επιβίωσης.
Το βράδυ αφού τα έχεις αφήσει όλα πίσω σου θα πας σινεμά, θα σου πάρουν την θέση στην ουρά του ταμείου, θα σου ξαναπετάξουν τα εισιτήρια στα μούτρα αφού τα πληρώσεις και με το που θα κάτσεις στην θέση, ο πίσω σου θα κλωτσάει την καρέκλα κατά την διάρκεια της ταινίας για να βολευτεί..….τότε εσύ θα κλείσεις τα μάτια σου και αφού δεν μπορείς να το αποφύγεις θα το απολαύσεις σκεπτόμενος ότι βρίσκεσαι σε μια μασάζ πολυθρόνα δόνησης και μάλιστα χωρίς να την πληρώσεις.
Για να βρείτε τον Γρηγόρη Τερζάκη στο facebook, πατήστε εδώ.