Από τον Αλέξανδρο Κοντόπουλο

Καλοκαίρι χωρίς έρωτες είναι φαγητό χωρίς αλάτι. Ποτέ μου δεν πίστεψα αυτούς που έλεγαν ότι δεν τους ενδιαφέρει να ερωτευτούν. Συνήθως επρόκειτο για άτομα που δεν κατάφεραν να κρατήσουν τις σχέσεις που ήθελαν ή για άτομα που δεν τύγχαναν της αποδοχής που επιθυμούσαν. Μέχρι μια ηλικία (μπορεί και μέχρι καμία ηλικία) οι περισσότεροι θέλουν να έχουν στη ζωή τους ένα άτομο που να μπορεί να τους εμπνεύσει. Ένα άτομο που να τους κάνει να αφήνουν τα συναισθήματα τους ελεύθερα, να κάνει την καρδιά τους να χτυπά δυνατά και να τους κάνει να χαμογελούν.

Ακόμα και αν έχουν περάσει αρκετά χρόνια από τότε, οι έρωτες πρότυπο στο μυαλό μου είναι αυτοί που τραγουδούσε ο Μιχάλης Ρακιντζής. Τότε που παρέα με τον Πουφ αναζητούσε σε όλο τον Αργοσαρωνικό την αγαπημένη του. Στον έρωτα δεν σκέφτεσαι πολύ, δε σε ενδιαφέρει τι θα πει ο κόσμος. Κάνεις αυτό που αισθάνεσαι είτε είναι σωστό είτε λάθος. Μια ερωτευμένη γυναίκα δε σκέφτεται γιατί ο δικός της δεν έχει αμάξι ή ότι δεν έχει λεφτά να πάνε διακοπές. Της αρκεί που είναι μαζί του και περνάει ωραία όπου και αν βρίσκονται. Ακολούθως και ο άνδρας. Ένας ερωτευμένος άνδρας δεν σκέφτεται άλλες γυναίκες. Δεν τον ενδιαφέρουν ούτε οι πρώην του ούτε τα ξένα κρεβάτια. Θέλει να περάσει όσες περισσότερες στιγμές μπορεί με την αγαπημένη του. Ο έρωτας χαρακτηρίζεται από αφοσίωση και ανιδιότελεια. Αν δεν υπάρχουν αυτά τα δυο, μιλάμε για κάτι άλλο.

Στην σύγχρονη εποχή που όλα τρέχουν με χίλια και ο άνθρωπος εχει μεταλλαχθεί, ίσως να φαίνονται υπερβολικά ρομαντικά όλα αυτά σε κάποιους. Εξακολουθώ όμως να πιστεύω ότι υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι που θέλουν να ζήσουν τη μαγεία του έρωτα. Τυχεροί όσοι έχουν ζήσει μεγάλους έρωτες. Είτε είχαν ανταπόκριση, είτε όχι. Σημασία έχει ότι η αδρεναλίνη τους έφτασε στα ύψη, το''πρέπει'' έφυγε από τη ζωή τους και ανακάλυψαν καλύτερα τους εαυτούς τους.

Σίγουρα είναι προτιμότεροι οι έρωτες με ανταπόκριση, αλλά και οι υπόλοιποι δεν είναι χαμένος χρόνος. Στον έρωτα ούτως ή άλλως τζογάρεις. Δεν ξέρεις ποτέ αν θα σου βγει το χαρτί. Αν κοιτάξεις γύρω σου, θα δεις ότι δεν είναι λίγες φορές που ο έρωτας έχει ατυχή κατάληξη. Η αίσθηση μου είναι ότι όσο λιγότερο σε αγχώνει η κατάληξη, τόσο περισσότερες είναι οι πιθανότητες για καλή κατάληξη. Αν δεν τα καταφέρεις, να είναι περήφανος που το έζησες. Χίλιες φορές κάτι δυνατό με ατυχές φινάλε παρά μια άγευστη σχέση συμβιβασμού. Ακόμα και αν χρειαστεί να την ψάξεις στα στενά της Ύδρας...

Για να βρείτε τον Αλέξανδρο Κοντόπουλο στο facebook, πατήστε εδώ