Από τον Αλέξανδρο Κοντόπουλο
H απόφαση για έναν χωρισμό είναι δύσκολη. Ακόμα πιο δύσκολη είναι η ώρα του χωρισμού. Γι΄αυτό και κάποιοι το τρενάρουν όσο πάει. Οι αναμνήσεις, η συνήθεια, τα συναισθήματα, δε σ΄αφήνουν να πάρεις την απόφαση που η λογική σου υπαγορεύει. Πάντα θα πιστεύω ότι όσοι αγαπιούνται πραγματικά, δε χωρίζουν ποτέ, αλλά η πραγματική αγάπη στην επιφανειακή κοινωνία που ζούμε είναι είδος προς εξαφάνιση.
Όπως έχουμε τονίσει πολλές φορές στο simplyman, συνήθως μένεις μ΄έναν άνθρωπο επειδή σου καλύπτει κάποιες ανάγκες και σε πιο εξιδανικευμένες σχέσεις όταν έχετε κοινά σημεία. Αυτή η καραμελίτσα που έκανε ξαφνικά την εμφάνιση της, ότι τα ετερώνυμα έλκονται, είναι μόνο για κουτούς. Τα ετερώνυμα έλκονται μόνο στην αρχή, μετά σφάζονται. Αν πιστεύεις το αντίθετο, τότε μάλλον έπεσες στην εξαίρεση. Τα κοινά σημεία μπορούν να σε κρατήσουν για καιρό με κάποια. Οι κοντινές φιλοσοφίες που έχετε βοηθούν ώστε να μην υπάρχουν πολύ γερές κόντρες και σε γενικές γραμμές να έχετε μια αρμονική σχέση. H αρμονική σχέση δε θα σημάνει απαραίτητα ένα μεγάλο έρωτα, αλλά τουλάχιστον θα εξασφαλίσει ότι δε θα μπαίνεις σε διαδικασία πολλών συμβιβασμών.
Φτάνει κάποια στιγμή όμως που η ιστορία αρχίζει να φθήνει. Ο έρωτας δεν μετατράπηκε σε αγάπη, κάτι που σημαίνει το τέλος είναι κοντά. Αν από μέρους σου υπάρχει αγάπη και δεν υπάρχει από την άλλη πλευρά, είναι ακόμα χειρότερο. Τα καλύτερα συναισθήματα είναι τα ταυτόχρονα και τα χειρότερα τα ''ασύγχρονα''. Αν πιστεύεις ότι κάποια στιγμή θα σ΄αγαπήσει, γελιέσαι. Η αγάπη δεν έρχεται ούτε μετά από 2 μήνες, αλλά ούτε και μετά από 30 χρόνια.
Η προσμονή για την αγάπη της έχει να κάνει κυρίως με το ότι δεν μπορείς να την αποχωριστείς. Ό,τι και να κάνεις, όμως, δεν μπορείς να αλλάξεις τα δεδομένα. Το αν θα σ΄αγαπήσει δεν έχει να κάνει με το πόσα θα κάνεις γι΄αυτήν. Κάποιοι δεν έκαναν τίποτα και αγαπήθηκαν παράφορα. Κάποιοι άλλοι έκαναν αίσχη και λατρεύτηκαν. Η ανθρώπινη φύση είναι παράξενη. Μην τα βάζεις μαζί της. Εσύ κάνεις τα πάντα και όμως βλέπεις ότι δεν παίρνεις αυτά που θέλεις. Εγώ θα έλεγα αυτά που αξίζεις. Την αλήθεια όμως την ξέρεις και σε πονά. Ξέρεις ότι οι πιθανότητες να γίνεις ο πρίγκιπας του παραμυθιού της είναι ελάχιστες, απλά δεν έχεις τη δύναμη να παραδεχτείς ότι έπαιξες και έχασες. Ενώ όλα δείχνουν ότι εκείνη είναι πλέον αλλού, εσύ συνεχίζεις. Εθελοτυφλείς προκειμένου να χορέψεις κάποιους τελευταίους χορούς μαζί της. Πάντα ήμουν υπέρμαχος του ''καλύτερα να μετανιώσεις για ένα χρόνο περισσότερο, παρά για ένα χρόνο λιγότερο''. Το πιστεύουν και οι μεγάλοι αθλητές. Για να σταματήσουν την καριέρα τους πρέπει να μην κρατάνε καθόλου τα πόδια τους. Κάτι τέτοιο ισχύει και στη σχέση, με τη μόνη διαφορά ότι αυτήν δεν μπορείς να την κρατήσεις μόνος σου. Έτσι και σταματήσει να υπάρχει ενδιαφέρον από την άλλη μεριά, δεν μπορείς να το επαναφέρεις.
Αν πάλι επιλέξεις να μείνεις για να χορέψεις έναν τελευταίο χορό μαζί της, να ξέρεις ότι δε θα πεθάνετε αγκαλιά πριν τελειώσει. Το πιθανότερο είναι να απογοητευτείς ξανά, καθώς κάτι μου λέει ότι δε θα είναι αυτός που ονειρεύτηκες. Αυτός χορεύτηκε πολύ καιρό πριν...
Για να βρείτε τον Αλέξανδρο Κοντόπουλο στο facebook, πατήστε εδώ.