Από τον Αλέξανδρο Κοντόπουλο
Ένα από τα πράγματα που μας χαρακτήριζαν στην παιδική μας ηλικία ήταν ο τρόπος που ζούσαμε τη στιγμή. Την ώρα που ασχολούμασταν με τα τζιτζίκια και τα σκαθάρια, ήμασταν μόνο εμείς και αυτά. Κανένας δεν μπορούσε να μπει ανάμεσα μας και τίποτα δεν μπορούσε να μας σταματήσει από αυτό που πραγματικά θέλαμε να κάνουμε.
Ένα ακόμα στοιχείο που χαρακτήριζε τα παιδικά μας χρόνια ήταν η πίστη στην αιωνιότητα. Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί τον θάνατο του, ούτε ήθελε να πιστέψει ότι κάποτε θα έχανε αγαπημένα πρόσωπα. Οι φίλοι που κάναμε, πιστεύαμε ότι θα είναι παντοτινοί. Δεν σκεφτόμασταν ποτέ ότι θα ήταν κάποιοι από τους πολλούς που θα κάναμε, που θα ‘’αδειάζαμε’’ και θα μας ‘’άδειαζαν’’ μελλοντικά. Γι΄αυτό και κάποιοι συμπεριφέρονταν στους φίλους τους εντελώς κτητικά, σαν να ήταν κάτι δικό τους που δεν επρόκειτο να έχαναν ό,τι και αν γινόταν.
Το ίδιο ίσχυε και για τις σχέσεις με το άλλο φύλο. Κάποιοι έγραφαν στα παγκάκια LFE (Love For Ever) όχι να εντυπωσιάσουν την καλή τους, αλλά επειδή απλά το ένιωθαν. Ακόμα και όταν έρχονταν, ωστόσο, οι πρώτες απογοητεύσεις, συνεχίζαμε να πιστεύουμε ότι η απογοήτευση είναι η εξαίρεση και ότι η χαρά θα είναι στη συνέχεια ο κανόνας. Όλη η ομορφιά της παιδικής μας ηλικίας ήταν η συσχέτιση της στιγμής με την αιωνιότητα. Ζούσαμε τη στιγμή τόσο έντονα επειδή πιστεύαμε ότι θα διαρκέσει για πάντα.
Κάποιοι λένε ότι θέλουν να ζουν έντονα την κάθε στιγμή σαν να είναι η τελευταία τους. Αυτό φυσικά είναι μια ουτοπία, αφού όταν γνωρίζεις ότι έρχεται σύντομα το τέλος, πολύ δύσκολα θα μπορέσεις να συγκεντρώσεις τον εαυτό σου και να απομονώσεις τη στιγμή. Όταν υπάρχει στο πίσω μέρος του μυαλού σου η αιωνιότητα, είναι βέβαιο ότι θα δώσεις περισσότερο εαυτό στη στιγμή, νιώθοντας σε ένα πιο ασφαλές περιβάλλον. Αν σκεφτείς λογικά βέβαια, θα διαπιστώσεις ότι η αιωνιότητα απέχει πολύ από την πραγματικότητα, αλλά ποιος σου είπε ότι η λογική είναι σύμμαχος της ζωής σου; Αν επικρατούσε η λογική σε όλους, δε θα είχαμε ούτε έρωτες ούτε ρομαντικούς, παρά μόνο μια ζωή με στόχο το χρήμα και την ψυχαναγκαστική δημιουργία οικογένειας.
Δε μιλάω για one night stand μετά από ένα τρελό μεθύσι, ούτε για γνωριμίες με τυχοδιώκτες. Υπάρχουν και άτομα που από την πρώτη στιγμή καταλαβαίνεις ότι είναι φευγάτα. Εκεί υπάρχει μόνο παρόν και καμία αιωνιότητα. Μιλάω για όλα τα υπόλοιπα.
Όλη η μαγεία της ζωής κρύβεται στο ''για πάντα'' Ακόμα και αν το πιστέψεις για ένα λεπτό. Ένα λεπτό μπορεί να είναι η αιωνιότητα. Να΄ρθεις για πάντα μια φορά…
Για να βρείτε τον Αλέξανδρο Κοντόπουλο, πατήστε εδώ.