Από τον Χρήστο Παπαδημητρίου    Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Η φίλη της γυναίκας του είχε χωρίσει 3 χρόνια πριν. Στα 33 της παρέμενε πολύ όμορφη. Ψηλή με τέλεια καλλίγραμμα πόδια και ξανθά μαλλιά. Άρχισε να τον παίρνει τηλεφωνο σε άσχετες φάσεις. Ο Μιχάλης μολονότι στην αρχή επιφυλακτικός γιατί τον είχε απορρίψει όταν ήταν συμφοιτητές στο πανεπιστήμιο, συνειδητοποίησε πως ίσως αυτή τη φορά η Αλίκη επιδίωκε κάτι περισσότερο από εκείνον.

Κανόνισαν να βγουν οι τρεις τους για φαγητό την επομένη της Πρωτοχρονιάς. Η Αλίκη ήρθε βαμμένη σαν τροτέζα, φορώντας ενα σούπερ καυτό μίνι που άφηνε να φαίνονται οι ζαρτιέρες της. Είχαν μόλις παραγγείλει στο κοσμικό bar restaurant της Γλυφαδας, όταν ο φίλος μου κατάλαβε πως κάποιος του άγγιζε το πόδι. Στην αρχή έμεινε έκπληκτος. Η ανέραστη παγοκολώνα γυναίκα του δεν τον έπιανε ποτέ σε δημόσια μέρη (μεταξύ μας ούτε και σε ιδιωτικά κι αυτό ήταν πάντα το παράπονο του φίλου μου). Ήταν η Αλίκη που όλο το βράδυ τον άγγιζε με τα τακούνια της.

Το επόμενο πρωί του έστειλε μήνυμα να βρεθούνε οι δυο τους. Δυο μέρες μετα κανόνισε να τη πάρει από το σπίτι για να πάνε για καφέ. Του είπε να ανέβει στο διαμέρισμα γιατί δεν ήταν έτοιμη. Όταν του παρουσιάστηκε με εσώρουχα, ο Μιχάλης την άρπαξε και την πέταξε στο κρεβάτι. Δυο ώρες μετα καταϊδρωμένος και ξαπλωμένος στο κρεβάτι, ο Μιχάλης ένιωθε πως επιτέλους βρήκε την γκόμενα της ζωής του όταν άκουσε την Αλίκη να του λέει: “Μιχάλη, δεν θα ξαναγίνει τίποτε μεταξύ μας, δεν είμαι πουτάνα, σέβομαι τη φιλία μου με τη γυναίκα σου.” Όλες οι προσπάθειες να τη μεταπείσει ο φίλος μου απέβησαν άκαρπες.

Όταν μήνες μετά ο Μιχάλης μου αποκάλυψε την ιστορία και με ρώτησε την άποψη μου, του είπα το ηθικό δίδαγμα: Για κάποιες γυναίκες η φιλία είναι σχετική και ένα σημαίνει κανένα...

Για να βρείτε τον Χρήστο Παπαδημητρίου στο facebook, πατήστε εδώ