Από τον Χρήστο Παπαδημητρίου Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Τη συνάντησε στο τελευταίο έτος του πανεπιστημίου και την ερωτεύθηκε αμέσως. Το υπέροχο στήθος της και το σφριγηλό σώμα της, τον τρέλαναν. Δυο μήνες μετα την έναρξη του δεσμού τους είχε κλείσει πολυτελές ξενοδοχείο στη Σαντορίνη. Ηταν με τη βαλίτσα στο χέρι, όταν την παραμονή το βράδυ η Αρετή του είπε πως πρέπει να μιλήσουν.
Πήγε στο σπίτι της λαχανιασμένος γιατί αισθανόταν πως κάτι δεν πήγαινε καλά.
-Πρέπει να χωρίσουμε, του είπε η Αρετή. Αλλα ας πάμε μαζί διακοπές, έχουμε κλείσει με τον κολλητό σου και την κοπέλα του, είναι κρίμα να τους το χαλάσουμε.
-Γιατί; τόλμησε να ρωτήσει.
-Είσαι πολύ καταπιεστικος και θέλω ελευθερία.
-Οκ ας πάμε, της είπε.
Έμεινε άϋπνoς όλο το βράδυ. Την επόμενη ημέρα στο πλοίο, εκείνη τον χάιδευε συνέχεια και ο φίλος μου νόμισε πως είχε γλιτώσει. Το πρώτο βράδυ στα Φηρά άρχισε να την μπαλαμουτιαζει έξω από το μπαρ. Είχε ήδη βάλει τα δάχτυλα του σε ευάισθητο σημείο, όταν τον σταμάτησε.
-Μη με παρενοχλείς Χρήστο, του είπε. Είμαστε χωρισμένοι.
Την ίδια στιγμή ξαναμπήκε στο μπαρ αφήνοντας τον σύξυλο. Όταν ο Χρήστος ξαναμπήκε στο μπαρ λίγα λεπτά μετα, είδε την Αρετή να χορεύει με έναν νταγλαρά. Ο Χρήστος συγκρατήθηκε μέχρι τη στιγμή που την είδε να φιλιέται με τον νταγλαρά. O τύπος τη χουφτώνε παντού. Ήταν τέσσερις το πρωί. Ο φίλος μου όρμησε, έσπασε τον αντίζηλο στο ξύλο, έφτυσε την Αρετή στο πρόσωπο, γύρισε τρέχοντας στο ξενοδοχείο και μάζεψε τη βαλίτσα του. Στις έξι το πρωι ήταν στο λιμάνι και επιβιβαζόταν στο πλοίο της γραμμής για Πειραιά. Στις 13 ώρες της επιστροφής σκέφτηκε πολλές φορές να πηδήξει στη θάλασσα, αλλα τον συγκράτησε το ένστικτο αυτοσυντήρησης.
Ηθικό δίδαγμα: Ποτέ μην αφήνεις για αύριο τις αποφάσεις που πρέπει να πάρεις σήμερα.