ΚΑΘΕ ΠΕΜΠΤΗ Ο ΑΝΔΡΑΣ ΜΕ ΤΑ ΜΑΥΡΑ ΣΕ ΟΛΟΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΑΛΗΘΙΝΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ
Από τον Αλέξανδρο Κοντόπουλo Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Ήταν 9.00 το πρωί. Κρατώντας τα μαύρα γυαλιά του ηλίου στο χέρι και αφού είχε ακουμπήσει τη βαλίτσα του στο πορτ μπαγκάζ, επιβιβάστηκε στο αμάξι του Μιχάλη. Ο προορισμός αυτή τη φορά δεν ήταν κάποιο αθηναϊκό προάστιο, αλλά το λιμάνι της Κυλλήνης, απ΄όπου θα έπαιρναν το πλοίο για τη συνήθως φιλόξενη Ζάκυνθο. Εκεί θα περνούσαν τέσσερις μαζί στο ξενοδοχείο μιας καινούριας «φίλης» του Μιχάλη.
Ο Άνδρας με τα Μαύρα ήταν πάντα ανοιχτός σε προσκλήσεις. Ειδικά όταν εκείνες έκρυβαν ένα μυστηριώδη γυναικείο αέρα. Ποια να ήταν άραγε αυτή που είχε προσφερθεί να φιλοξενήσει το φίλο του στο ξενοδοχείο της χωρίς να τον έχει καν δει;
Η διαδρομή μέχρι την Πάτρα ήταν ήρεμη, ακούγοντας στο μεγαλύτερο της μέρος, το cd που είχε φέρει μαζί ο Άνδρας με τα Μαύρα. Στη συνέχεια και αφού απέφυγαν ένα τροχαίο χάρη στη ψύχραιμη αντίδραση του Μιχάλη, ήρθη η στιγμή που περίμενε. Το τηλέφωνο του Μιχάλη χτύπησε και η χαριτωμένη επικείμενη οικοδέσποινα έκανε την εμφάνιση της. Δεν κρατήθηκε. Άρπαξε το τηλέφωνο από τα χέρια του φίλου του, προκειμένου να ξεμπερδεύει με τις συστάσεις μια ώρα αρχύτερα. Πάντα όταν άκουγε γυναικεία φωνή, έβαζε στο μυαλό του το καλύτερο σενάριο. Τι κι αν είχε βγει 3.852 ραντεβού, κάθε φορά ήταν διαφορετική φορά γι΄αυτόν. Κάθε καινούρια φωνή ήταν η πιθανή ευτυχία του.
Αφού υπέβαλλε σε μερικές ερωτήσεις στυλιστικού περιεχόμενου τη συνομιλήτρια του, παρέδωσε το τηλέφωνο στον κάτοχο του. Η μισή δουλειά είχε γίνει, η άλλη μισή θα γινόταν με την άφιξη του στο λιμάνι της Ζακύνθου.
Όταν άνοιξε η μπουκαπόρτα του πλοίου όμως, το θέαμα δεν ήταν αυτό που περίμενε ο περίεργος Άνδρας. Η Ντέμη δεν ήταν αυτή που είχε φανταστεί. Αν και ανεκτικός στη γυναικεία παχυσαρκία, εκείνη ξεπερνούσε τα όρια που έθετε μέχρι εκείνη τη στιγμή. Δεν προσπάθησε όμως να αλλάξει για μια ακόμα φορά τα όρια, καθώς διέκρινε στο βλέμμα της μια αντιπάθεια. Έπρεπε ωστόσο να συνυπάρξουν για τις επόμενες 4 μέρες, δε γινόταν διαφορετικά.
Το μέρος που έμεναν οι δυο άντρες, λεγόταν Λαγανάς, ένα από το πιο αγαπημένα βρετανικά τουριστικά θέρετρα. Βλέποντας παντού Αγγλίδες, ο Ανδρας με τα Μαύρα κατάλαβε ότι η προσπάθεια για την απόκτηση του Lower δε θα πήγαινε χαμένη. Αυτό το πτυχίο ίσως αποτελούσε το διαβατήριο για τον παράδεισο.
Η πρώτη Αγγλίδα που μίλησε, φάνηκε τρομαγμένη, η δεύτερη τον αγριοκοίταξε. Ήταν φανερό πως τα πράγματα δεν είχαν ξεκινήσει καλά. Η τρίτη που συνάντησε ήταν ακόμα πιο επιθετική.
-«Would you like to change numbers» ρώτησε ο περίεργος Άνδρας, ελπίζοντας μάλλον ότι γνωρίζοντας τον, η Αγγλίδα θα έμενε για πάντα στην Ελλάδα.
-«Νο, Νο, Νο, Νο!» απάντησε η Αγγλίδα με ύφος που σκότωνε.
Το βράδυ στα club παίχτηκε ακριβώς το ίδιο έργο. Παρά τις συνεχείς κρούσεις του, καμία βρετανική ψυχή δεν είδε με συμπάθεια το φλερτ του.
Κάπως έτσι κύλησαν οι δυο πρώτες μέρες. Με καμάκι και με φαγητό μαζί με τη Ντέμυ και μια φίλη της. Ο Άνδρας με τα Μαύρα είχε αρχίσει να εκνευρίζεται. «Και καλά να μη βγάζεις γκόμενα, αλλά το να είσαι αναγκασμένος να βγαίνεις μ΄αυτές που σου κόβουν την τύχη, είναι φυλακή» εξηγούσε συνέχεια στο φίλο του.
Το τρίτο μεσημέρι της παραμονής των δυο ανδρών στο νησί, ήταν το πιο επεισοδιακό. Ο νεαρός Ζεν Πρεμιέ λίγο πριν φτάσουν στο εστιατόριο που θα έτρωγαν την προτελευταία μέρα τους εκεί, σε μια στιγμή χαλάρωσης του αποκάλεσε, τη Ντέμη, χοντρούλα. Η νεαρή Ζακυνθινιά όμως δεν ήταν από αυτές που τα κατάπιναν αυτά . Το βαρύ της χέρι προσγειώθηκε στο σβέρκο του Άνδρα με τα Μαύρα. Εκείνος, εξοργίστηκε τόσο που και αν και δε χτυπούσε γυναίκες, αυτή δε θα δίσταζε να την αρπάξει. Χάρη στην έγκαιρη παρέμβαση του Μιχάλη το επεισόδιο δεν πήρε άλλη έκταση.
Γυρίζοντας στο δωμάτιο, αποφάσισαν να φύγουν το πρωί της επόμενης μέρας.
«Το μέρος ό,τι είχε να δώσει το έδωσε» αναφώνησε ο άντρας που είδε την τύχη του να μη δουλεύει για μια ακόμα φορά.
Μετά από 4 χρόνια κάποιος φίλος τον πληροφόρησε ότι εκείνη τη χρονιά στο Λαγανά είχε γίνει ένας βιασμός. Αλήθεια, ψέματα; Ποιος ξέρει; Tο σίγουρο είναι ότι ο Άνδρας με τα Μαύρα είχε βρει πλέον την εξήγηση για το τι πήγε στραβά 4 χρόνια πριν. Τα έβαλε με την τύχη του. Για μια ακόμα φορά έφταιγε κάτι άλλο εκτός από κείνον…
Για να βρείτε τον Αλέξανδρο Κοντόπουλο στο facebook, πατήστε εδώ