KAΘΕ ΠΕΜΠΤΗ Ο ΑΝΔΡΑΣ ΜΕ ΤΑ ΜΑΥΡΑ ΣΕ ΟΛΟΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΑΛΗΘΙΝΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ

Από τον Αλέξανδρο Κοντόπουλο       Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Αν και φιλήσυχος ο Σταμάτης, εκτιμούσε ιδιαίτερα το ανήσυχο πνεύμα του φίλου του, εκτός φυσικά από τις φορές που ξεπερνούσε τα όρια. Σήκωσε το τηλέφωνο και σχημάτισε τον αριθμό του. Η απάντηση ήρθε στο δέκατο χτύπημα.

-«Λέγε ρε καθίκι, τι θέλεις;» ήταν το καλωσόρισμα.

-«Σε μια ώρα να είσαι Αγία Παρασκευή για καφέ» ήταν η άμεση απάντηση του Σταμάτη.

-«Έγινε τα λέμε εκεί.» είπε ο Mαυροντυμένος Άνδρας και έκλεισε μονομιάς.

Ποτέ δεν περίμενε να χαιρετίσει ο άλλος, θεωρώντας τα όλα αυτά ψευτοευγένειες. Άλλωστε η τύχη του δε θα άλλαζε από αυτά.

Στις 7.00 ακριβώς οι δυο φίλοι συναντήθηκαν έξω από το μαγαζί που είχε κλειστεί το ραντεβού. Για κακή τύχη του Σταμάτη, το μέρος είχε πάρα πολύ κόσμο και δεν υπήρχε κάποιο καλό σημείο για να εναποθέσουν τις ελπίδες τους για έναν αξιοπρεπές καφέ. Ο Άνδρας με τα Μαύρα άρχισε να γκρινιάζει.

-«Αυτά τα βόρεια προάστια θα μας φάνε! Σου έχω πει να πηγαίνουμε Μαρίνα Ζέας! Μαρίνα Ζέας! Εκεί γίνεται το παιχνίδι. Εδώ δεν έχει ούτε τραπέζι!» είπε με έντονο ύφος.

Ευτυχώς μέσα στο επόμενο πεντάλεπτο άδειασε ένα τραπέζι στα αριστερά του μαγαζιού και οι δυο φίλοι κατευθύνθηκαν προς τα εκεί. Μπορεί να μην ήταν το καλύτερο σημείο του καφέ, αλλά στη θέα της παχουλής κατσαρομάλλας, ο Άνδρας με τα Μαύρα ήταν απόλυτα ικανοποιημένος. Το μόνο που τον προβλημάτιζε πλέον, ήταν ο ρόλος που έπαιζε ο νεαρός φουσκωτός που καθόταν απέναντι της. Μετά από δέκα λεπτά και αφού είδε ότι ο μποντιμπιλντεράς δεν της είχε πιάσει ούτε το χέρι, πήρε την απόφαση του. Μια επίσκεψη της κοπέλας στην τουαλέτα, θα αρκούσε για να της καταστήσει σαφές το ενδιαφέρον του. Συνήθιζε πάντα να χτυπά στις τουαλέτες, θεωρώντας ότι αυτός είναι ο πιο διακριτικός τρόπος. Για το λόγο αυτό, με το που έμπαινε σ΄ένα μαγαζί, η πρώτη του κίνηση ήταν να πεταχθεί μέχρι τα W/C για να εξετάσει αν είναι βολικά για το σκοπό του.

Μετά από μισή ώρα η κοπέλα σηκώθηκε από τη θέση της και κατευθύνθηκε στο πολυπόθητο σημείο. Η απάντηση ωστόσο που πήρε από αυτή, κάθε άλλο παρά ποθητή ήταν.

«-Όχι ευχαριστώ δεν ενδιαφέρομαι!» του είπε ενοχλημένα, γυρίζοντας του την πλάτη.

«-Περαστικά!» ήταν το μόνο που πρόλαβε να απαντήσει.

Θα έμενε για λίγη ώρα στις τουαλέτες, αφού δεν ήθελε να συνδυαστεί η παρουσία του εκεί μ΄εκείνη. Πριν προλάβει όμως να κάνει οποιαδήποτε άλλη σκέψη, το κινητό του άρχισε να χτυπάει και στην οθόνη εμφανίστηκε το κινητό του Σταμάτη.

-«Τι θέλεις ρε; » ρώτησε το φίλο του.»

-«Με το που ανέβεις, σήκω και φύγε. Τα είπε όλα στον τύπο και τώρα έχει γίνει έξαλλος. Θα φας πολύ ξύλο!» ήταν η προειδοποιητική παρέμβαση του Σταμάτη.

-«Έ όχι να φάμε και ξύλο» σκέφτηκε ο Άνδρας με τα Μαύρα. Ανέβηκε με γρήγορες κινήσεις, άνοιξε την πόρτα του μαγαζιού και εξαφανίστηκε… Μετά από λίγη ώρα πήρε τηλέφωνο το φίλο του.

-«Άντε τέλειωνε, τι περιμένεις εκεί» είπε γεμάτος ένταση.

-«Φίλε, αν δεν τελειώσω το εσπρεσάκι, δεν πάω πουθενά.» ήταν η απάντηση του Σταμάτη.

-«Άντε σε περιμένω.» του είπε, δείχνοντας αυτή τη φορά κατανόηση για την ανάγκη του φίλου του να πιει καφέ.

Μετά από 20 λεπτά βγήκε από το μαγαζί, αφού χρειάστηκε να τον ξαναπάρει άλλες δυο φορές τηλέφωνο.

-«Δε μ άφησες να ευχαριστηθώ τον καφέ μου μ΄αυτά που έκανες.» είπε ενοχλημένος ο Σταμάτης.

-«Εγω φταίω ρε; Δεν κατάλαβες ότι η γκόμενα είναι ηλίθια; Πήγε και είπε στον άλλον ότι της έκανα καμάκι. Το μέρος φταίει για όλα. Έπρεπε να είχαμε πάει Μαρίνα Ζέας….»

Για να βρείτε τον Αλέξανδρο Κοντόπουλο στο facebook, πατήστε εδώ,