Aπό τον Αλέξανδρο Κοντόπουλο    Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Αντιπαθούσε το καλοκαίρι. Μετά όμως από 5 συνεχόμενους άγονους χειμώνες, προσπαθούσε να το δει …με πιο καλό μάτι. Γι΄αυτό και όταν δέχτηκε την πρόσκληση από το Μιχάλη, δεν το σκέφτηκε ούτε στιγμή, Αυτός, ο Μιχάλης και ο Σταμάτης θα αποφόρτιζαν τα κουρασμένα τους μυαλά στις άκρως χαλαρωτικές Σπέτσες.

Όταν έφτασε η ώρα της αναχώρησης, ο Άνδρας με τα Μαύρα ήταν περιχαρής, νιώθοντας βαθιά μέσα του ότι οι Σπέτσες θα τον αντάμειβαν για την επιλογή του. Προς έκπληξη των δυο φίλων του, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού δεν το κούνησε από τη θέση του, παρά το γεγονός ότι στο πλοίο υπήρχαν αρκετά αξιοθέατα. Όταν μετά από λίγη ώρα αφέθηκε στην αγκαλιά του Μορφέα, οι δυο έκπληκτοι φίλοι του βρήκαν ταυτόχρονα τη λύση του μυστηρίου. Ο ύπνος ήταν ο μόνος που μπορούσε να τον σταματήσει από το να την ...πέφτει μανιωδώς στις γυναίκες της ευρείας αρεσκείας του.

Κατά την αποβίβαση από το πλοίο, δε χρειάστηκαν να περπατήσουν περισσότερο από 3 λεπτά, καθώς το ξενοδοχείο που είχε κλείσει ο Μιχάλης, ήταν ακριβώς στο κέντρο του παραλιακού δρόμου. Ο Άνδρας με τα Μαύρα ύψωσε τη γροθιά, πανηγυρίζοντας για τη στρατηγική θέση του σημείου. Aπό το παράθυρο του δωματίου του, μπορούσε να βλέπει κάθε καινούρια κίνηση, γι΄αυτό και αποφάσισε να παραμείνει ντυμένος, καθ΄όλη τη διάρκεια της διαμονής του. Σ΄αυτό το δρόμο, θα έλιωνε τις σόλες του και του έβδομου αγαπημένου του ζευγαριού παπουτσιού. Η ζημιά στις σόλες δεν ήταν κάτι που τον ενδιέφερε, το μόνο που τον απασχολούσε ήταν αν θα έβρισκε το ίδιο μοντέλο παπουτσιού. Ήταν για πολλά χρόνια ερωτευμένος με το συγκεκριμένο μοντέλο και η σκέψη ότι θα φορούσε κάτι άλλο αντί γι΄αυτό, ήταν μαχαιριά.

Το πρώτο βράδυ πέρασε ήσυχα, καθώς οι 8 αρνητικές απαντήσεις των γυναικών στις κρούσεις του ήταν σχετικά ευγενικές. Μπορεί να μην έπλεε σε πελάγη ευτυχίας, η διάθεση του ωστόσο, παρέμεινε σε ικανοποιητικά επίπεδα και μετά τη δέκατη άρνηση. Απέδωσε την ατυχία στην πανσέληνο της περασμένης Παρασκευής και ανανέωσε το ραντεβού με την τύχη του για την επόμενη μέρα και νύχτα.

Το επόμενο βράδυ, οι τρεις φίλοι ξαναπήγαν στο παλιό λιμάνι, αυτή τη φορά σε άλλο μπαρ, αφού ο Άνδρας με τα Μαύρα, θεώρησε το προηγούμενο υπαίτιο για τις συνεχείς αρνήσεις. Το μέρος που επέλεξε ο περίεργος Άνδρας ήταν ένα σχετικά νεανικό στέκι, με αρκετές κοπέλες μόνες. Τα μάτια του καρφώθηκαν στην τετράδα που στεκόταν στο μπαρ. Το γεγονός ότι έβλεπε μόνο γυρισμένες πλάτες δε στάθηκε ικανό να τον πτοήσει, αφού σκέφτηκε ότι κάποια στιγμή θα έβρισκε την κατάλληλη στιγμή για να μιλήσει. Η στοχοποιημένη κοπέλα όμως, για κακή του τύχη, δεν επισκέφθηκε καθόλου την τουαλέτα που ήταν πάντα το σημείο προσέγγισης για εκείνον. Αναγκαστικά έπρεπε να αλλάξει τρόπο. Τα δυο μέτρα που απείχε από την ακριανή στοχοποιημένη κοπέλα, έγιναν ένα και μόλις κατέβασε και την τελευταία γουλιά της μπίρας του, έγιναν κανένα…

-Καλησπέρα, δε θα ήθελα να φύγω πριν σου δώσω τηλέφωνο μου, ήταν τα πρώτα λόγια που της απηύθυνε.

- Να μου λείπει, ευχαριστώ. Και σου απαντάω έτσι, επειδή είμαι ευγενική, απάντησε ειρωνικά η κοπέλα, αρνούμενη να τον κοιτάξει.

-Δεν περίμενα κάτι καλύτερο από μια μουλάρα, της είπε.

Η κοπέλα δεν αντέδρασε.

Ο Άνδρας με τα Μαύρα ξέσπασε στο Μιχάλη που ήταν συνήθως αυτός που γελούσε με κάτι τέτοια καμάκια. Το κλίμα βάρυνε επικίνδυνα, καθώς ο Μιχάλης δε φημιζόταν για την υπομονή του . Άλλωστε μέχρι τότε είχε δείξει αρκετή ανοχή στα χούγια του ιδιόρρυθμου φίλου του.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Για να βρείτε τον Αλέξανδρο Κοντόπουλο στο facebook, πατήστε εδώ.