Από τον Γρηγόρη Τερζάκη
Ο βραβευμένος Μπενίσιο Ντελ Τόρο είναι ο διαβόητος έμπορος ναρκωτικών Πάμπλο Εσκομπάρ στο ψυχολογικό θρίλερ που αναβιώνει μία από τις πιο συγκλονιστικές και βίαιες περιόδους στην ιστορία της Κολομβίας.
Ο Νικ (Τζος Χάτσερσον) φτάνει στην Κολομβία όπου ζει ο αδερφός του, έτοιμος να εκμεταλλευτεί στο έπακρο όλα όσα έχει να προσφέρει, η εξωτική χώρα.
Λίμνες, αμμουδιές, ειδυλλιακά τοπία συναρπάζουν τον νεαρό Καναδό σέρφερ, που ερωτεύεται την Μαρία, μία νεαρή Κολομβιανή.
Ο πρώτος καιρός περνά ειδυλλιακά, μέχρι που η Μαρία τον συστήνει στον θείο της: τον θρυλικό έμπορο ναρκωτικών, Πάμπλο Εσκομπάρ.
Ο Νικ θα μπει βαθιά στην τεράστια εγκληματική οργάνωση του Εσκομπάρ, η δεσποτική προσωπικότητα του οποίου ελέγχει τους πάντες γύρω του.
O Πάμπλο Εμίλιο Εσκομπάρ Γκαβίρια γεννήθηκε τον Δεκέμβριο 1949, σε μια φτωχή οικογένεια, αυτός και τα έξι του αδέλφια μεγάλωσαν σε ένα σπίτι χωρίς ηλεκτρικό.
Ως έφηβος άρχισε να κλέβει αυτοκίνητα και στα 20 του μπήκε στο οργανωμένο έγκλημα, ως λαθρέμπορος και απαγωγέας, μετά ασχολήθηκε με τα ναρκωτικά και την κοκαΐνη
Σιγά-σιγά έγινε επικεφαλής του εμπορίου κοκαΐνης, έχοντας συμμαχήσει με τις κολομβιανές αρχές με φιλοδωρήματα. Το 1982 εκλέχθηκε στη Βουλή της χώρας αλλά απορρίφθηκε από την κάστα των πολιτικών και ξεκίνησε μία καμπάνια τρόμου.
Παίρνοντας μυθικές διαστάσεις στα μάτια του λαού, έκανε κουμάντο σε όλη τη χώρα.
Το 1989 δολοφόνησε τρεις προεδρικούς υποψηφίους.
Οι επιχειρήσεις του απέφεραν πάνω από 30 δις δολάρια το χρόνο. Με μέρος των κερδών, έχτισε σχολεία, νοσοκομεία και σπίτια, κερδίζοντας την αγάπη των Κολομβιανών, που τον έβλεπαν σαν θεό.
Έφτιαξε ενα δίκτυό που επεκτάθηκε από το Περού ως τη Βολιβία και πλημμύριζε την αγορά των Η.Π.Α., της Ευρώπης και της Ασίας με ναρκωτικά.
Η οργάνωση εξήγαγε 15 τόνους κοκαΐνης τη μέρα.
Το 1990 το περιοδικό Forbes κατέταξε τον Εσκομπάρ ως τον 7ο πλουσιότερο εγκληματία με προσωπική περιουσία πάνω από 25 δισεκατομμύρια δολάρια....
Οι κολομβιανές αρχές, το FBI και η CIA ξεκίνησαν μια πελώρια επιχείρηση σύλληψης, και τον Δεκέμβριο του 1993 ο Εσκομπάρ εντοπίστηκε και δολοφονήθηκε από σκοπευτές. Η οργάνωσή του διαλύθηκε δύο χρόνια αργότερα.
O Αντρέα Ντι Στέφανο χρόνια έψαχνε μία ιστορία για το σκηνοθετικό του ντεμπούτο. Η ιδέα τού ήρθε ξαφνικά όταν ένας από τους φίλους του, που είναι αστυνομικός, του είπε μια ιστορία ενός άνδρας στον οποίο ο Πάμπλο Εσκομπάρ εμπιστεύθηκε μια επικίνδυνη αποστολή: να κρύψει ένα μεγάλο ποσό χρημάτων.
Όταν η αποστολή ολοκληρώθηκε, ο Εσκομπάρ διέταξε την εκτέλεση του άνδρα για να μείνει μυστική η τοποθεσία του θησαυρού.
Η ταινία έχει σκηνοθετικές αρετές, δυνατές ερμηνίες, έναν εξαιρετικό Μπενίσιο Ντελ Τόρο και βιογραφικό ενδιαφέρον, όμως ο Ντι Στέφανο απλώνει την αφήγηση του αρκετά, δείχνει να επαναλαμβάνεται σε κάποια σημεία επιμένοντας να υπογραμμίζει τον εσωτερικό κόσμο του ήρωα του ξανά και ξανά, κρατάει τον αργό ρυθμό του χωρίς ιδιαίτερες εναλλαγές κάνοντας ίσως στα δικά μας μάτια μια μικρή κοιλιά στην αφήγηση της ταινίας.
Ο Χαμένος Παράδεισος όμως είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση και ο Ντελ Τόρο δίνει το δικό του ρεσιτάλ ερμηνείας ανεβάζοντας πολύ την ταινία.
*****