Από τον Αλέξανδρο Κοντόπουλο
Aπό τα πιο πιασάρικα ραδιοφωνικά θέματα που συζητούσαμε κάποιες μεγάλες νύχτες ήταν αυτά που είχαν σχέση με τους πρώην. Πάντα ένας ή μια πρώην έχει σημαδέψει τη ζωή σου είτε είναι για καλό είτε για κακό. Συνήθως, σημαδεύει τη ζωή σου το άτομο που σε αφήνει παρά τη θέληση σου. Εκεί, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Φίλοι δίνουν συμβουλές επανασύνδεσης και σου χαρίζουν μια νότα αισιοδοξίας, κάνοντας σου ουσιαστικά ζημιά. Ζημιά γιατί ενώ πρέπει να σηματοδοτήσεις μέσα σου το τέλος, βλέποντας φως μέσα από διάφορες συζητήσεις, αρχίζεις να κυνηγάς ανεμόμυλους, φαντάσματα και σκιές…
Η αλήθεια είναι ότι τις περισσότερες φορές που κάποιος σε αφήνει, έχει σοβαρούς λόγους για να το κάνει. Ο σοβαρότερος και προφανέστερος είναι ότι δεν αισθάνεται τόσα όσα χρειάζεται για να μείνει περισσότερο καιρό μαζί σου. Δυστυχώς το πώς θα αισθανθεί το άτομο που έχεις δίπλα σου, δεν εξαρτάται πάντα από σένα. Η μάλλον για να είμαι πιο ακριβής, τις περισσότερες φορές δεν ορίζεται από σένα. Πόσα ρεμάλια της Φωκίωνος Νέγρη έχουν αγαπηθεί παράφορα και πόσες Λολίτες έχουν κλείσει σπίτια. Μερικά πράγματα είναι γραφτά. Όσον αφορά το τέλος της σχέσης, κατά βάθος το διαισθάνεσαι , απλά το wishful thinking και η άρνηση παραδοχής της πραγματικότητας δε σε αφήνουν να το δεις καθαρά. Το φινάλε όμως θα έρθει, ακόμα και αν κάνεις τα πάντα για να το απομακρύνεις. Κι εκεί κάπου ξεκινάει η μανία κάποιων για εκδίκηση.
Άλλοι θέλουν να γίνουν επιτυχημένοι και διάσημοι, προκειμένου να μπουν στο μάτι της πρώην αγαπημένης τους. Κάποιοι άλλοι θέλουν να βγάλουν τόσα χρήματα ώστε να μπορούν να κυκλοφορούν με μοντέλα για να φτάσει το νέο στα αυτιά της πρώην. Άλλοι ζουν και αναπνέουν για τη στιγμή που θα μεατνιώσει αυτή που τους παράτησε και θα τους πλησιάσει για μια πιθανή επανασύνδεση. Και τότε αυτοί φυσικά θα την απορρίψουν. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, το κοινό χαρακτηριστικό είναι ότι η τωρινή ζωή θυσιάζεται στα μάτια μια παρανοϊκής σκέψης.
Τα παραδείγματα γυναικών που δίψασαν για εκδίκηση είναι ακόμα περισσότερα από αυτά των ανδρών. Έχουμε ξαναγράψει για τον πληγωμένο γυναικείο εγωισμό. Είναι ικανός να φτάσει εκεί που δε φαντάζεσαι…
Και στις δυο περιπτώσεις, ωστόσο, η εκδίκηση δεν έχει νόημα. Όπως γράφει ο Χρήστος Παπαδημητρίου στο νέο του βιβλίο ‘’Έγκλημα χωρίς δολοφόνο’’, η εκδίκηση έχει νόημα όταν δεν είναι εφικτή. Τότε που σε καίει τη χρειάζεσαι. Τότε που δεν μπορεί να την πάρεις. Μετά δεν έχει κανένα νόημα. Όταν επέρχεται, καταλαβαίνεις τη ματαιότητα όλης αυτής της προσπάθειας και γεύεσαι ξανά το απόλυτο κενό…
